Van Hoensbroeck: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Prins-bisschop van Luik: één afbeelding van deze persoon voldoet
herschikking afbeeldingen, layout verbeterd
Regel 24:
 
==Prins-bisschop van Luik==
[[Bestand:De Hoensbroech.jpg|left|270px|thumb|César-Constantin-François[[Cesar Constantijn Frans devan Hoensbroeck]] (1724-1792'92)]]
Studeerde[[Cesar Constantijn Frans van Hoensbroeck]] (1724-1792) werd geboren op [[Kasteel Oost (Oost-Maarland)|kasteel Oost]] te Heidelberg;[[Breust]] bij [[seculiereEijsden kanunnik(plaats)|kanunnikEijsden]] als zoon van Ulrich Anton graaf van Hoensbroeck en Anna gravin van Nesselrode van Elneshoven. Hij was een nazaat van Goddart Hoen, heer van Hoensbroeck, van wie de tak Hoensbroeck-Geul stamde, waaruit weer de takken Hoensbroeck-Oost (bij Eijsden) en Hoensbroeck-Overbach (Rheinland) voortkwamen. Hij studeerde te Heidelberg, was [[scholarchseculiere kanunnik|kanunnik]] te Aken;, kanselier van prins [[Karel Nicolaas Alexander d'Oultremont|Charles d'Oultremont]]; en tenslotte prins-bisschop van Luik van 1784 tot 1792. Tijdens zijn bewind waaide de revolutionaire geest uit Frankrijk over naar Luik (1789). Hoensbroeck werd door het volk uit zijn paleis te [[Seraing]] gevoerd naar het stadhuis van Luik. Hij ontvluchtte naar Duitsland maar kon op 13 februari 1791 terugkeren om in zijn waardigheid te worden hersteld.
'''César-Constantin-François de Hoensbroeck''' of '''Hoensbroech'''<br />(1724-1792, zie ook [[Cesar Constantijn Frans van Hoensbroeck]]), geboren op het [[Kasteel Oost (Oost-Maarland)|Kasteel Oost]] te [[Breust]] (bij [[Eijsden (plaats)|Eijsden]]),<br />
zoon van Ulrich Anton Graaf van Hoensbroeck en Anna, Gravin van Nesselrode van Elneshoven.
Hij was een nazaat van Goddart Hoen, heer van Hoensbroeck, van wie de tak Hoensbroeck-Geul stamde, waaruit weer de takken Hoensbroeck-Oost (bij Eijsden) en Hoensbroeck-Overbach (Rheinland) voortkwamen.<br />
Studeerde te Heidelberg; [[seculiere kanunnik|kanunnik]]-[[scholarch]] te Aken; kanselier van prins [[Karel Nicolaas Alexander d'Oultremont|Charles d'Oultremont]]; prins-bisschop van Luik van 1784 tot 1792. Tijdens zijn bewind waaide de revolutionaire geest uit Frankrijk over naar Luik (1789). Hoensbroeck werd door het volk uit zijn paleis te [[Seraing]] gevoerd naar het stadhuis van Luik. Hij ontvluchtte naar Duitsland maar kon op 13 februari 1791 terugkeren om in zijn waardigheid te worden hersteld.
 
==Van Hoensbroeck te Swalmen==
[[Bestand:Hillenraad.jpg|thumb|left|270px|thumb|De [[hoofdburcht]] van kasteel Hillenraad]] te Swalmen]]
[[Bestand:Kasteel Hoensbroek.jpg|left|270px|thumb|AchterfrontAchtergevel van het Kasteel[[kasteel Hoensbroek]]]]
[[Bestand:Hoensbroek - Kasteel panorama.jpg|270px|thumb|left|Panorama-beeldKasteel Hoensbroek vanaf de Droomvijver]]
[[Bestand:SchlossHaag01.jpg|thumb|left|300px|[[Voorburcht]] van het Kasteel[[kasteel Haag]]]]
 
*Frans Arnold van Hoensbroeck, in 1720 getrouwd met Anna Catharina Sophia van Schönborn, die hem 25 kinderen baarde. Alliantiewapen boven de ingang van de [[oranjerie]] in de grote kasteeltuin van [[Kasteel Hillenraad]] te [[Swalmen]].
Regel 41:
 
==Kasteel Hoensbroek==
[[Bestand:Kasteel Hoensbroek.jpg|left|270px|thumb|Achterfront van het Kasteel Hoensbroek]]
[[Bestand:Hoensbroek - Kasteel panorama.jpg|270px|thumb|left|Panorama-beeld vanaf de Droomvijver]]
Bijna zes eeuwen was het kasteel het stamslot van de ridders [[Hoen van den Broeck]], de rijksbaron [[Hoen van Hoensbroeck]], en de rijksgraven en markiezen ''Van en tot Hoensbroeck''. De familie Hoensbroeck verliet het kasteel eind [[18e eeuw]], waarmee een de periode van verval intrad. Graaf Frans Lothar verkocht het in [[1927]] aan de huidige eigenaars, de stichting 'Ave Rex Christe', waarmee het kasteel na zes eeuwen toch nog van eigenaar wisselde. Tussen 1930 en 1940 werd het grondig gerestaureerd. In en kort na de oorlog werden het gebouw en de bijgebouwen voor diverse doeleinden gebruikt. Thans vormt het een populaire maar nog wel educatieve museumbestemming, gehuurd door de gemeente.
De kleinzoon van de laatste grafelijke bewoner van Kasteel Hoensbroek bewoont thans een landgoed te Breberen, gemeente [[Gangelt]], zustergemeente van de gemeente [[Selfkant]].
Regel 48 ⟶ 46:
==Gelders-Gulikse tak==
De huidige hoofdtak leeft nog voort in de ''Marquisen und Grafen von und zu Hoensbroech'', van wie het Kasteel Haag bij [[Geldern]] (in het [[Rijnland (Duitsland)|Rijnland]]) het stamslot is. Deze hoofdtak wordt beschreven in Van de Venne e.a., 1967. In historische termen kunnen we zeggen dat de familie Hoensbroeck het oude [[hertogdom Limburg]] heeft verlaten en zich heeft gevestigd in het naburige land van [[Hertogdom Gelre|Gelre]] en [[Gulik (land)|Gulik]].
[[Bestand:SchlossHaag01.jpg|thumb|left|300px|[[Voorburcht]] van het Kasteel Haag]]
Thans zijn in het Gulikse nog het Huis Altenberg, Kasteel Türnich en Kasteel Kellenberg in bezit van de familie. Kasteel Haag wordt door Niklas Reichsgraf von und zu Hoensbroech bewoond. De titel 'Markies' mag alleen gedragen worden door Rüdiger Reichsgraf und Marquis von und zu Hoensbroech, die een wijngoed houdt in de Kraichgau.
 
==Paul graf von und zu Hoensbroech==
[[Bestand:Paul Graf von Hoensbroech.gif|right|270px|thumb|Paul graaf von Hoensbroech]]
Paul graf von und zu Hoensbroech (1852 op het Slot Haag, 1852 - Berlijn, 1923 Berlijn) trad in inbij de orde der [[jezuïeten]] (in 1878), maar verliet die weer in 1892. VervolgensIn 1895 ging hij over tot het protestantisme (1895), in hetzelfde jaar dat hij trouwde met de evangelischeevangelisch-lutherse Gertrud Lettgau (1868-1937), en ontwikkelde zich tot een verbitterd tegenstander van zijn vroegere orde en van het [[Ultramontanisme|ultramontaan]]se rooms-katholicisme. Hij schreef onder meer ''Der Kirchenstaat'' (1889), en, tegen de rooms-katholieke kerk: ''Das Papsttum in seiner sozial-kulturellen Wirksamkeit'' (2 delen, 1900-1902). Uit zijn huwelijk werd een zoon geboren (Franz, 1897-1939).
 
==Militairen in de Tweede Wereldoorlog==
Regel 75 ⟶ 72:
 
==Literatuur==
[[Bestand:SchlossHaag07.jpg|thumb|right|270px|Lithografie van Kasteel Haag in Geldern (D) van 1857-59]]
*Robert von Nostitz-Rieneck: ''Graf Paul von Hoensbroechs Flucht aus Kirche und Orden: was er verließ und verlor'', (1913)
*Johannes Rump: ''Paul Reichsgraf von Hoensbroech als Gefolgsmann der Hohenzollern ''