IJzeren long: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 8:
==IJzeren long==
De eerste praktisch bruikbare ijzeren long stamt uit 1927. Ze werd ontwikkeld door een [[geneeskunde|medisch]]
Hun uiteindelijke ontwerp was dat van de bekende grote stalen buis. In deze buis ligt de patiënt, met enkel het hoofd naar buiten voor contact met de buitenlucht. De buis is verder luchtdicht en door middel van een isolatiering rond de nek van de patiënt is het apparaat ook luchtdicht afgesloten. Een [[pomp (machine)|tweewegpomp]] regelt de luchtdruk in de buis en neemt zo de werking van het middenrif over. Door de buis [[vacuüm]] te zuigen, expandeert de borstholte. Via de mond van de patiënt volgt dan "gewone" ademhaling. En uitademen geschiedt door de druk in de buis te verhogen.
Regel 20:
Bij haar introductie in 1927 was de ijzeren long een uitkomst voor slachtoffers van het [[polio]][[virus (biologie)|virus]], die vaak verlamd raakten (ook in hun middenrif) en stikten doordat ze niet konden ademen.
Bij de behandeling van deze patiënten werd de long meestal alleen toegepast tijdens de acute fase van het ziektebeeld; na afloop hiervan herstelde de spierwerking zich meestal na verloop van tijd. Sommige patiënten gebruikten de machine later alleen 's nachts, een enkeling bleef permanent patiënt in een long. De ijzeren long werd ontwikkeld en geïntroduceerd in 1927. Ze werd voor het eerst toegepast als reguliere behandelingsmethode in [[1928]] in het Children's Hospital te [[Boston]].
De long raakte grotendeels in onbruik na 1955, toen
===Tegenwoordig===
Sindsdien is de ijzeren long een marginaal onderdeel van het arsenaal van de longspecialist geworden. De meeste patiënten die beademd moeten worden worden ondersteund door gebruik van positieve-druk
Toch zijn er nog kleine groepen patiënten waarvoor behandeling door een ijzeren long de aangewezen methode is. Het betreft hier dan patiënten waarbij het niet mogelijk is om een slang in de luchtwegen in te brengen.
| |||