Statenkwartier (Maastricht): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Voorzieningen: afbeelding vervangen |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11:
| wapen=
}}
[[Bestand:Maastricht - rijksmonument 26874 - Brusselsestraat 38 - Kloosterruïne Dal van Sint Josaphat 20100821.jpg|{{largethumb}}|Ruïne
[[Bestand:Grote Gracht 64 Maastricht.JPG|{{largethumb}}|[[Grote Gracht (Maastricht)|Grote Gracht]] - hoek Capucijnenstraat]]
[[Bestand:Capucijnengang1.jpg|{{largethumb}}|Capucijnengang: verbouwde kapel met wooneenheden]]
Regel 28:
De namen Statenkwartier en Statensingel zijn ontleend aan de naam van een nabijgelegen straat. Toen in de tweede helft van de 19e eeuw op de voormalige vestingwerken singels werden aangelegd, kregen die de namen van vroegere machthebbers: Prins Bisschopsingel, Hertogsingel, Fransensingel en in dit geval Statensingel.
Het gebied van het huidige Statenkwartier ging pas in de [[Late Middeleeuwen]] deel uitmaken van de stad Maastricht. In de tweede helft van de 14e eeuw werden de huizen, die toen al langs de hoofdwegen Brusselsestraat, Capucijnenstraat en Boschstraat stonden, bij de stad gevoegd door de bouw van de tweede middeleeuwse omwalling. Een groot deel van het tussenliggend gebied bleef toen nog lang onbebouwd, zoals te zien is op de [[Maquette van Maastricht]]. Enkele kloosters (onder andere de [[Beyart]], het Bogaardenklooster, de [[
In de 19e eeuw ontwikkelde zich het noordelijk deel van de wijk (het huidige [[Koninklijke Sphinx|Sphinx]]terrein) tot wat wellicht de bakermat van de [[Industriële Revolutie in Nederland]] genoemd kan worden. Daar bouwde [[Petrus Regout]] vanaf 1820 in snel tempo een groot industrieel complex op, met onder andere een glas- en kristalfabriek, een aardewerkfabriek, een meniefabriek, een potasfabriek, een spijkerfabriek en een geweerfabriek.
| |||