Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 33:
 
== Geschiedenis ==
Aquileia is gesticht in het jaar [[181 v.Chr.]] als een grensfort in het noordoosten, niet ver van de plek waar twee jaar daarvoor [[Galliërs]] binnengevallen waren en een poging gedaan hadden een nederzetting te bouwen. Drie mannen leidden de kolonie, twee [[magistraat|magistraten]] van het [[Consul (Rome)|consul]] en één [[Praetoriaanse garde|Praetoriaanpraetoriaan]]. De 3000 ''pedites'' (infanterie) vormden de ruggengraat van de nederzetting. Enkele geleerden geloven dat Aquileia al ver voor de Romeinse tijd het centrum van [[Venetië (stad)|Venetië]] vormde.{{Bron?||2012|10|21}}
 
Communicatie was mogelijk over de in [[173 v.Chr.]] aangelegde weg naar Bonania en daarna met [[Genua (stad)|Genua]] in [[148 v.Chr.]] langs de ''[[Via Postumia]]'', een weg die door [[Cremona (stad)|Cremona]], [[Badriacum]] en [[Altinum]] liep. Verbeterde communicatie was mogelijk dankzij de in [[132 v.Chr.]] aangelegde ''[[Via Popilia]]'' van [[Ariminum]] naar [[Ad Portum]] vlak bij [[Altinum]].
 
Vele belangrijke wegen naar het noordoosten van het Romeinse Rijk begonnen hier, zoals de (''[[Via Iulia Augusta]]'') door ''Iulium Carnicum'' naar Veldidena (het huidige [[Wilten]], vlak bij [[Innsbruck]]), vanwaar het afsplitste naar [[Noricum]] langs Virunum ([[Klagenfurt]]) naar Laurieum ([[Lorch (Italië)]]) aan de [[Donau]], de weg naar [[Pannonia (Romeinse provincie)|Pannonia]], langs Aemona ([[Ljubljana|Laibach, Ljubljana]])<ref>Een gedetailleerde beschrijving van deze weg staat in het ''Jahreshefte des Österr. Arch. Inst.'' v. (1902), Beiblatt, pp. 139 seq. door O. Cuntz.</ref> en Sirmium ([[Mitrowitz]], [[Sremska Mitrovica]]), en de route naar Tergeste ([[Triëst (stad)|Triëst]]) en de [[Istrië (schiereiland)|Istrische]] kust.
 
In [[169 v.Chr.]] vestigden 1300 families zich hier ter versterking van het garnizoen. De ontdekking van goudaderen in het huidige [[Klagenfurt]] in [[130 v.Chr.]] <ref>[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Strabo/4F*.html#6.12 Strabo iv. 208]</ref> versterkte de belangrijke positie van Aquileia, het was niet langer slechts een strategische plek, maar ook een centrum voor de handel, voornamelijk in agrarische producten.
 
Het was oorspronkelijk een Romeinse kolonie maar werd in het jaar [[90 v.Chr.]] een ''[[municipium]]''. Tijdens de heerschappij van [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Augustus]] werd de stad geplunderd, maar daarna wist het zichzelf weer op te bouwen. Augustus bezocht de stad tijdens de [[Pannonia (Romeinse provincie)|de Pannonische oorlogen]].
 
In [[167]] kwam de stad onder zware druk te liggen tijdens de oorlog tegen de [[Marcomanni]]; langdurige vrede had verloedering van de fortificaties met zich meegebracht. In [[238]] werden de fortificaties snel verstevigd De stad koos de zijde van de Senaat tegen Keizerkeizer [[Maximinus Thrax|Maximinus]]. De muren hielden maanden stand tot aan de moord op Maximus.
 
De [[vierde eeuw]] was de bloeiperiode van Aquileia; het werd een marinebasis en waarschijnlijk de zetel voor de ''[[corrector]] Venetiarum et Histriae''. Een muntgebouw werd in Aquileia gebouwd; hier zijn vele munten geslagen. De bisschop verkreeg de titel [[Patriarchpatriarch]] en in 381 werden de [[Raden van Aquileia]] opgezet, die in de latere eeuwen nog vaak bijeen kwam om te vergaderen.
 
Een keizerlijk paleis werd hier gebouwd, waar de keizers na [[Diocletianus]] vaak verbleven; de stad speelde een rol in de strijd tussen de Romeinse heersers in de 4e eeuw. Tegen het einde van de vierde eeuw vernoemde [[Decimus Magnus Ausonius|Ausonius]] de stad als de negende stad van de wereld, na o.a. [[Rome (stad)|Rome]], [[Milaan (stad)|Mediolanum]] en [[Capua]] en hij noemde Aquileia ''moenibus et portu celeberrima''.
Regel 51:
In [[452]] werd Aquileia echter vernietigd door [[Attila de Hun|Attila]], de aanvoerder van de [[Hunnen]]. Toch bleef de stad bestaan tot de invasie van de [[Lombarden]] in [[568]]. Hierna werd het patriarchaat verplaatst naar [[Grado (Italië)|Grado]].
 
In [[606]] was het diocees verdeeld tussen twee patriarchen:patriarchaten. dieDat van Aquileia, beschermd door de Lombarden, werd nieuw leven ingeroepen, en diedat van Grado, beschermd door de [[exarch van Ravenna]] en later door de [[Doge (staatshoofd)|Dogesdoges]] van [[Republiek Venetië (stad)|Venetië]]. In [[1027]] en [[1044]] werd Grado geplunderd door Patriarchpatriarch Poppo van Aquileia, die er in 1031 de [[Basiliek van Aquileia]] liet bouwen.
 
De zetel van de patriarch van Aquileia werd in [[1238]] verplaatst naar [[Udine (stad)|Udine]], in [[1420]] kreeg Aquileia haarzijn zetel weer terug omdat [[Republiek Venetië|Venetië]] Udine geannexeerd had. In [[1751]] werd de zetel uiteindelijk gesplitst tussen Udine en [[Gorizia (stad)|Gorizia]].
 
zieZie ook: [[patriarchaat Aquileja]]
 
== Opgravingen ==