Hugo Raes: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Bron? |
[[]] |
||
Regel 35:
Hugo Raes was een zoon van onderwijzer Camiel Raes en Jeanne Camerlynck.<ref>[http://www.hugoraes.be Officiële website van Hugo Raes] bezocht 25-9-2013</ref> Zelf was hij ook lange tijd werkzaam in het rijksonderwijs. In het begin van zijn schrijverscarrière schreef hij voornamelijk gedichten, zoals ''Jagen en gejaagd worden'' (1954) en ''Afro-europees'' (1957). Daarna legde hij zich uitsluitend toe op het proza. Zijn sociaal-georiënteerde romans sluiten aan bij de [[Existentialisme|existentialistische]] stroming. Raes debuteerde in 1957 bij [[De Bezige Bij]] met de verhalenbundel ''Links van de helikopterlijn''. Zijn eerste roman, ''De vadsige koningen'', verscheen in 1961. Raes blonk volgens [[Paul De Wispelaere]] vooral uit als schrijver van korte, spannende verhalen.
Voor ''De lotgevallen'' werd Hugo Raes in 1969 de [[Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs]] toegewezen. Met ''Het smaran'' verwierf Raes de [[Dirk Martensprijs]] van de stad [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]] en in 1975 de Driejaarlijkse Staatsprijs voor het proza.
== Bibliografie ==
| |||