Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →‎Hoogtepunt: belangrijke info toevoegen
k →‎Hoogtepunt: structuur verbeteren, links toevoegen
Regel 4:
Een '''dandy''' is een (doorgaans mannelijk) persoon die vanuit zijn levensvisie veel aandacht besteedt aan zijn uiterlijk. Het ''dandyisme'' begon als een vorm van verzet tegen de [[Franse Revolutie]]s, rond 1790. Dandyisme kan worden verward met [[snob (persoon)|snobisme]]. De term dandy is het Engelse synoniem voor het Nederlandse 'fat' of 'pronker'.Het woord ''dandy'' is afkomstig uit [[India]], waar het verwees naar de wandelstokken die de officieren van het [[Britse Rijk]] bij zich droegen.
== Hoogtepunt ==
Dandyisme wordt vooral geassocieerd met de 19e-eeuwse, [[Victoriaans tijdperk|Victoriaans]]e Engelsman, die zich bekwaamde in het elegant overkomen in kleding en gedrag, alsook in het gevat uit de hoek komen. In die (oorspronkelijke) zin is een dandy vaak iemand die, hoewel hij graag van het ''[[establishment]]'' deel uitmaakt, het tegelijk ironiseert. [[Oscar Wilde]] was een beroemd prototype van de vergevorderde dandy net als [[Beau Brummell|George Brummell]], de legendarische koning van de dandy's. In zijn beroemde essay "Du dandyisme et de G. Brummell" (1845) benadert de Franse schrijver [[Jules-Amédée Barbey d'Aurevilly|Jules Barbey d'Aurevilly]] (1808-1889) het dandyisme als cultuurhistorisch verschijnsel, dat in de persoon van [[Beau Brummell]] (1778-1840) zijn oorsprong en tegelijk zijn ultieme verpersoonlijking vond. In de ogen van Barbey d'Aurevilly is de dandy een zelfbewuste, volstrekt onafhankelijke figuur die zich afzet tegen alles wat naar middelmatigheid en uniformiteit neigt. ''De dandy [[sublimeren|sublimeert]] zijn leven met precisie, elegantie, [[ironie]] en raffinement tot een kunstwerk'' aldus nog het essay.<ref>Het dandyisme als cultuurverschijnsel-Louis Couperus Genootschap. [http://www.louiscouperus.nl/het-dandyisme-als-cultuurverschijnsel/]</ref>
 
In zijn beroemde [[essay]] "Du dandyisme et de G. Brummell" (1845) benadert de Franse schrijver [[Jules-Amédée Barbey d'Aurevilly|Jules Barbey d'Aurevilly]] (1808-1889) het dandyisme als [[cultuurgeschiedenis|cultuurhistorisch]] verschijnsel, dat in de persoon van [[Beau Brummell]] (1778-1840) zijn oorsprong en tegelijk zijn ultieme verpersoonlijking vond. In de ogen van Barbey d'Aurevilly is de dandy een zelfbewuste, volstrekt onafhankelijke figuur die zich afzet tegen alles wat naar middelmatigheid en uniformiteit neigt. "''De dandy [[sublimeren|sublimeert]] zijn leven met precisie, elegantie, [[ironie]] en raffinement tot een kunstwerk''" aldus nog het essay.<ref>Het dandyisme als cultuurverschijnsel-Louis Couperus Genootschap. [http://www.louiscouperus.nl/het-dandyisme-als-cultuurverschijnsel/]</ref>
In andere landen waren ook mannen met een reputatie als dandy, zoals: [[Charles Baudelaire]] en prins [[Hermann von Pückler-Muskau]]. Ook de controversiële Amerikaanse schrijver [[Truman Capote]] (1924-1984) stond bekend als een dandy.<ref>Truman Capote: Dandy, Genie, Wrack. Kultur, Stern.de [http://www.stern.de/kultur/film/2-truman-capotee-dandy-genie-wrack-557026.html]</ref>
 
In andere landen waren ook mannen met een reputatie als dandy, zoals: [[Charles Baudelaire]] en prins [[Hermann von Pückler-Muskau]]. Ook de controversiële [[Amerika|Amerikaanse]] schrijver [[Truman Capote]] (1924-1984) stond bekend als een dandy.<ref>Truman Capote: Dandy, Genie, Wrack. Kultur, Stern.de [http://www.stern.de/kultur/film/2-truman-capotee-dandy-genie-wrack-557026.html]</ref>
 
== Tegenwoordig ==