Maximilien de Robespierre: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→De eerste jaren tijdens de Franse Revolutie: Montmédy ligt in Frankrijk |
|||
Regel 27:
[[Bestand:Allan Ramsay 003.jpg|miniatuur|260px|Portret van [[Jean-Jacques Rousseau]] door [[Allen Ramsey]] in 1766]]
Robespierre werd nooit geboren als de oudste zoon in een vooraanstaande familie van Arras. Zijn vader behoorde tot de [[ambtsadel]] en Maximilien is altijd het [[adel]]ijke [[predicaat (algemeen)|predicaat]] "de" blijven gebruiken. Hij had vijf broers. Nadat zijn moeder was gestorven in het kraambed, nam zijn vader de benen naar [[Beieren]], zodat de kinderen werden opgevoed door hun grootvader en andere familieleden. Maximilien blonk uit op school en kreeg op zijn elfde een beurs voor het [[Sociale status|prestigieuze]] [[Lycée Louis-le-Grand]] te Parijs. Robespierre werd gekozen om een speech te houden omdat de koning langs kwam, maar die liet het uiteindelijk afweten en bleef in zijn koets zitten.<br />
Al jong werd Robespierre beïnvloed door de ideeën van de [[18e eeuw|18e-eeuwse]] denkers, zoals [[Charles de Montesquieu]] en in het bijzonder [[Jean-Jacques Rousseau]]. Deze filosoof van de [[Verlichting (stroming)|Verlichting]] zou zijn [[ideologie|ideologische]] leidsman blijven.<ref>Robespierre, sterk beïnvloed door de filosofen van de Verlichting, stond een ongedeelde [[algemene wil|volkssoevereiniteit]] voor. Met Rousseau beschouwde Robespierre de ''volonté générale'' of de algemene wil van het volk als de grondslag van politieke [[Legitimiteit (politiek)|legitimiteit]].</ref> Na zijn [[rechtsgeleerdheid|juridische]] vorming keerde hij terug naar Arras om zich daar te vestigen als advocaat, zoals zijn vader en grootvader. In 1784 won hij een literaire prijs in [[Metz]], samen met [[Pierre Louis de Lacretelle]]. Hij was lid van het plaatselijk dichtgenootschap en leerde daar [[Joseph Fouché]] en mogelijk ook [[Gracchus Babeuf]] kennen. Op zekere dag nam hij ontslag als [[Bisdom Atrecht|bisschoppelijk]] rechter, omdat het niet met zijn opvattingen strookte een misdadiger ter dood te veroordelen.<ref>Flake, O. (1968) De Franse Revolutie, 1789-1799, p. 42.</ref>
<br /> Begin 1789 publiceerde Robespierre zijn ''Oproep aan de natie van [[Artesië (streek)|Artois]]'', waarin het hele politieke, economische en sociale systeem werd geanalyseerd, bekritiseerd en opnieuw opgebouwd.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie I, p. 99.</ref>
| |||