Laryngoscoop: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 4:
Een '''laryngoscoop''' is een medisch instrument dat wordt gebruikt voor het inspecteren van het [[strottenhoofd]], de larynx. Een laryngoscoop wordt dan met name gebruikt om een buisje ([[endotracheale tube]]) te plaatsen in de [[luchtpijp]] ([[luchtpijp|trachea]]). Dit heet [[intubatie]].
==Bouw==
Een laryngoscoop bestaat uit een handvat met [[batterij (elektrisch)|batterijen]] of oplaadbare [[loodaccu|accu]]'s en een afneembaar blad, de spatel, om de [[tong (anatomie)|tong]] opzij te duwen.
De laryngoscoopspatels bestaan uit verschillende modellen met ieder weer verschillende formaten.
De verbinding van de spatels met de handvatten is gestandaardiseerd; spatels van ''alle'' fabricaten passen op handvatten van ''alle'' fabricaten, mits de systemen gelijk zijn, dus FO
De spatelvormen zijn: Macintosh
==Geschiedenis==
De eerste laryngoscopen waren voorzien van een lampje dat dicht bij het uiteinde van de spatel was gemonteerd. De elektrische verbinding tussen handvat en lampje wordt gevormd door een draadje dat door de spatel of een metalen buisje aan de buitenzijde daarvan wordt gevoerd. Deze methode wordt nog steeds toegepast ondanks de bezwaren: de warmte die het lampje ontwikkelt en de kans op elektrische storingen.
De tweede methode is het plaatsen van het lampje boven in het handvat en het licht via een bundel [[glasvezel]]s te geleiden naar het uiteinde van de spatel. Dit zijn 'koudlicht'- of 'fiber-optiek' laryngoscopen - dikwijls aangeduid met FO - genoemd. De spatels worden via een genormaliseerd kliksysteem op het handvat bevestigd. Zodra de spatel in positie wordt gebracht gaat het lampje branden.
Regel 12 ⟶ 18:
De meer moderne methode is de video-laryngoscopie, waarbij er een cameralens op de voorkant van de spatel zit. De hierdoor opgenomen beelden worden op een extern scherm weergegeven, waardoor er geen rechtstreekse zichtlijn meer nodig is om het inbrengen en het strottenhoofd te kunnen bekijken. Daardoor is veel minder druk nodig voor het inbrengen van de laryngoscoop en geen voor het inbrengen van buisjes voor bijvoorbeeld beademing of afzuigen. Zeker in acute situaties waarin men geconfronteerd wordt met een onbekende patiënt met een onbekend letsel kan dit grote voordelen met zich brengen: het risico op het onbedoeld toebrengen van extra schade aan de patiënt is daarmee vele malen kleiner dan bij de traditionele methodes.
{{wikt}}
▲De verbinding van de spatels met de handvatten is gestandaardiseerd; spatels van ''alle'' fabricaten passen op handvatten van ''alle'' fabricaten, mits de systemen gelijk zijn, dus FO spatels op alle FO handvatten, conventionele spatels op ''alle'' conventionele handvatten. Dit is gedaan om in noodsituaties ([[reanimatie]] enz.) niet belemmerd te worden door fabricaatverschillen. Wanneer de laryngoscoop [[in situ]] is kan de [[anesthesioloog]] de patiënt bijvoorbeeld [[intuberen]], zonder het instrument van zijn plaats te nemen.
▲De spatelvormen zijn: Macintosh, gebogen model, of Miller, recht model. Beiden ca. 70 tot 160 mm.
[[Categorie:Medisch instrument]]
| |||