Adolf Frederik van Mecklenburg-Schwerin: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 3:
==Leven==
Hij werd geboren te [[Schwerin]] als op een na jongste zoon van groothertog [[Frederik Frans II van Mecklenburg-Schwerin]] en [[Marie van Schwarzburg-Rudolstadt]]. Daarmee was hij een oudere broer van prins [[Hendrik van Mecklenburg-Schwerin|Hendrik]] der Nederlanden en jongere broer van groothertog [[Frederik Frans III van Mecklenburg-Schwerin|Frederik Frans III]]. Hij, zijn broers Hendrik en [[Frederik Willem van Mecklenburg|Frederik Willem]] werden ''de kleine prinsen'' genoemd, ter onderscheiding van de veel oudere kinderen uit hun vaders eerste huwelijk. Nog even was hij in beeld als echtgenoot voor de Nederlandse kroonprinses Wilhelmina, maar uiteindelijk koos hij ervoor haar niet te ontmoeten.
Hij bezocht evenals Hendrik het gymnasium Vitzthum te [[Dresden]] en nam vervolgens als luitenant dienst in het garderegiment kurassiers. Reeds vroeg werd zijn interesse in verre landen gewekt. In [[1894]] maakte hij een reis naar [[Klein-Azië]], in [[1902]] naar [[Sri Lanka|Ceylon]] en [[Duits-Oost-Afrika]]. Hij werd in [[1904]] majoor in het tweede garderegiment dragonders en bezocht in [[1905]] opnieuw Oost-Afrika. Bekendheid kreeg hij door een grote expeditie naar Afrika in [[1907]]/[[1908]], die van aanzienlijk wetenschappelijk belang was. Met zijn geschriften trachtte hij bij het volk de interesse in Duits kolonialisme te wekken. De regering van Mecklenburg-Schwerin stichtte een "[[Herinneringsmedaille voor de deelnemers aan de Expeditie naar Afrika 1907 - 1908 (Mecklenburg-Schwerin)|Herinneringsmedaille voor de deelnemers aan de Expeditie naar Afrika 1907 - 1908]]" ter herinnering aan deze expeditie. Hij bezocht in [[1910]]/[[1911]] [[West-Afrika]] en [[Belgisch-Congo]], waar hij van mening was dat Duitsland de natuurlijke hulpbronnen van dat land beter zou kunnen exploiteren dan de Belgen.
Regel 15:
Na de Eerste Wereldoorlog werd hij vicepresident van de [[Deutsche Kolonialgesellschaft]] (waarvan zijn broer [[Johan Albrecht van Mecklenburg|Johan Albrecht]] van 1895 tot 1920 president was) en lid van het [[Internationaal Olympisch Comité]]. In 1924 hertrouwde hij met Johan Albrechts weduwe Elisabeth van [[Huis Stolberg|Stolberg]]-Roßla. Dit huwelijk bleef kinderloos.
Sinds [[1934]] maakte hij om de handelsbetrekkingen te versterken weer reizen naar Afrika en [[Zuid-Amerika]]. Ten tijde van de naziheerschappij in Duitsland was hij fanatiek partijgenoot, tot het einde in 1945. Van [[1949]] tot [[1951]] was hij lid van het [[Duits Olympisch Comité]]. Het feit dat hij in [[1960]] deel uitmaakte van de officiële Duitse delegatie bij de feestelijkheden ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van [[Togo]] wekte enige opschudding. Hij stierf op [[5 augustus]] [[1969]] te [[Eutin]].
==Werk==
| |||