Valdemar Langlet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 22:
Tijdens het laatste jaar van de oorlog werden vele duizenden Hongaarse Joden op transport gezet naar de [[vernietigingskamp]]en. Langlet had al in de eerste jaren van zijn verblijf in Boedapest een aantal warme vriendschappen gesloten met een reeks Joodse families en merkte begin 1944 dat een aantal van zijn Joodse vrienden plotseling verdwenen. Sommigen spraken met Langlet over hun angst om gearresteerd te worden en naar de kampen gestuurd te worden.
Langlet besloot om zijn connecties met de Zweedse ambassade te gebruiken om deze mensen een relatie met Zweden te geven. In naam van het Zweedse Rode Kruis begon hij documenten te drukken. Deze ''Schutzbriefe'' verklaarden dat de drager de Zweedse nationaliteit had en dat die persoon onder "speciale Zweedse bescherming" stond.
In december 1944 vielen de Pijlkruisers het kantoor van het Zweedse Rode Kruis binnen en maakte een einde aan de activiteiten van Langlet. Na het einde van de oorlog verlieten de Langlets op 26 mei 1945 Hongarije en keerden terug naar Zweden, waar ze op een boerderij gingen wonen in de buurt van Langlets geboorteplaats. Langlet begon weer met schrijven, en schreef een boek over zijn ervaringen in Boedapest, terwijl zijn vrouw pianolerares werd.<ref name="Paldiel" />
| |||