Kinderwetje van Van Houten: verschil tussen versies

De '''''Wet houdende maatregelen tot het tegengaan van overmatigen arbeid en verwaarloozing van kinderen''''', beter bekend als het '''Kinderwetje van Van Houten''' uit [[1874]] is de eerste [[wet]] die in [[Nederland]] een einde moest maken aan [[kinderarbeid]]. De wet kwam tot stand op initiatief van de liberale politicus [[Samuel van Houten]] en verbood kinderen tot 12 jaar in [[fabriek]]en te werken. Landarbeid werd niet verboden.

Tot aan de invoering van deze wet was kinderarbeid in Nederland heel gebruikelijk. De armoede maakte dat er veel voorstanders van kinderarbeid waren. Het was onder anderen de schrijver [[Jacob Jan Cremer]], die in 1863 een textielfabriek in [[Leiden]] had bezocht, die fel ageerde tegen kinderarbeid. Hij beschreef de schrijnende werkomstandigheden in zijn [[Novelle (proza)|novelle]] ''Fabriekskinderen. Een bede, doch niet om geld''. Hij sloot die af met een oproep om in te grijpen aan koning [[Willem III der Nederlanden|Willem III]]. In 1870 herhaalde hij zijn oproep in een ''Openbare Brief aan Zijne Excellentie den Minister van Binnenlandsche Zaken'' in [[Het Vaderland]].

Doordat uitvoering van de wet nauwelijks gecontroleerd werd, ging in de praktijk het inzetten van jonge kinderen in de fabrieken inoverigens degewoon praktijkdoor. overigensIn gewoon1900 kwam er door de [[leerplicht]] wel een eind aan kinderarbeid. Deze wet verplicht kinderen van 6 tot 12 jaar [[onderwijs]] te volgen.