Henri Imbert des Mottelettes: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+wikilinks
red
Regel 1:
'''Henri-Albert Imbert des Mottelettes''' ([[Brugge]], [[23 november]] [[1764]] - [[27 februari]] [[1837]]) was een [[België|Belgisch]] [[advocaat]] en [[kunstschilder]].
 
==Levensloop Biografie ==
VaderZijn vader, Charles Imbert, was onder het [[Ancien RegimeRégime]] schepen van het [[Brugse Vrije]], werdenwerd in 1816 in de erfelijke adelstand bevestigd. Henri Imbert was de tweede in de rij van de negen kinderen van het echtpaar Imbert-Rotsart, van wie er vijf de volwassen leeftijd bereikten. Alleen hij en een zus trouwden evenwel. Tijdens een verblijf in Frankrijk - voor het uitbreken van de [[Franse Revolutie]] - werd Imbert enige tijd [[kapucijn]].
 
Henri trouwde in 1792 met de Brugse Marie-Anne de Stoop (Brugge 14 oktober 1763 - 29 januari 1837), dochter van Jean-Jacques de Stoop en Anne Willems. Hierdoor werd hij de schoonbroer van procureur-generaal [[Joseph de Stoop]] (1771-1849), [[Charles de Brouckère (senior)]] en [[Bernard Van Severen]]. In 1830 kozen de Stoop, de Brouckère en waarschijnlijk ook Imbert voor het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]], terwijl Van Severen voor de [[Belgische revolutie]] koos.
Henri Imbert was de tweede in de rij van de negen kinderen van het echtpaar Imbert-Rotsart, van wie er vijf de volwassen leeftijd bereikten, maar alleen hij en een zus trouwden. Terwijl hij in Frankrijk verbleef werd Imbert kapucijn, maar dat hield hij niet vol. Een tijdstip hiervoor is niet bekend, maar het moet normaal voor het uitbreken van de Franse revolutie geweest zijn.
 
Het echtpaar Imbert-de Stoop had een dochter Pauline (1802-1819) en een zoon [[Charles Imbert des Mottelettes|Charles Imbert]] (Brugge 1799 - Sceaux 1861). Na advocaat te zijn geweest in Brussel, trok hij naar Parijs en verwierf internationale bekendheid als secretaris van de ''Société d'Ethnologie'' en van de ''Société de géographie''. Hij was de laatste Imbert,: met hem stierf de familie uit.
Henri trouwde in 1792 met Marie-Anne de Stoop (Brugge 14 oktober 1763 - 29 januari 1837), dochter van Jean-Jacques de Stoop en Anne Willems. Hierdoor werd hij de schoonbroer van procureur-generaal Joseph de Stoop (1771-1849), [[Charles de Brouckère (senior)]] en [[Bernard Van Severen]]. In 1830 kozen de Stoop, de Brouckère en waarschijnlijk ook Imbert voor het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]], terwijl Van Severen voor de [[Belgische revolutie]] koos.
 
=== Advocaat en rechter ===
Het echtpaar Imbert-de Stoop had een dochter Pauline (1802-1819) en een zoon [[Charles Imbert des Mottelettes|Charles Imbert]] (Brugge 1799 - Sceaux 1861). Na advocaat te zijn geweest in Brussel, trok hij naar Parijs en verwierf internationale bekendheid als secretaris van de 'Société d'Ethnologie' en van de 'Société de géographie'. Hij was de laatste Imbert, met hem stierf de familie uit.
 
==Advocaat en rechter==
Imbert was al 28 toen hij zich in 1791 inschreef als advocaat bij de Brugse balie. Hij bleef ingeschreven tot in 1816, ook al werd hij in 1813 tot rechter benoemd, wat hij tot 1830 bleef.
 
Regel 17 ⟶ 15:
In oktober 1830 werd hij bij de eerste gerechtelijke hervorming na de revolutie, op rust gesteld en van 1831 tot aan zijn dood was hij opnieuw als advocaat ingeschreven. Hij liet echter aan de stafhouder weten dat dit maar symbolisch was en hij in elk geval geen tijd zou vinden om een taak binnen de balie te aanvaarden.
 
=== Kunstschilder ===
Naast zijn rechtenstudies volgde Imbert ook een opleiding als kunstschilder. Hij volgde in Brugge privélessen bij [[Jan Garemijn]]. Hij trok vervolgens naar Parijs waar hij zich bijkomend bekwaamde.
 
Imbert specialiseerde in het [[kopiëren]] van oude meesters en in het restaureren van schilderijen. Hij zette zich ook aan het schrijven van een biografisch woordenboek van schilders, een werk dat hij echter niet tot een goed einde bracht.
 
Hij zette zich ook aan het schrijven van een biografisch woordenboek van schilders, werk dat hij echter niet tot een goed einde bracht.
 
Imbert was ook kunstliefhebber. Hij had een collectie aangelegd die bij kenners hoger gewaardeerd werd dan het museum van de stad Brugge. In zijn woning 'de la Torre' in de [[Spanjaardstraat]] ontving hij de buitenlandse kunstliefhebbers die Brugge bezochten. Hij had ook vriendschappelijke relaties met andere verzamelaars zoals [[Joseph-Octave Delepierre]] en [[John Steinmetz]].
 
Imbert was ook kunstliefhebber. Hij had een collectie aangelegd die bij kenners hoger gewaardeerd werd dan het museum van de stad Brugge. In zijn woning 'de la Torre' in de [[Spanjaardstraat]] ontving hij de buitenlandse kunstliefhebbers die Brugge bezochten. Hij had ook vriendschappelijke relaties met andere verzamelaars zoals [[Joseph-Octave Delepierre]] en [[John Steinmetz]]. Op de veiling van de verzameling Imbert in 1838 kocht Steinmetz heel wat etsen en tekeningen, die langs hem in de collectie van de stad Brugge zijn terechtgekomen.
 
== Genealogie ==
* Nicolas Imbert, heer van Fallecq, schepen van [[Rijsel]], geadeld in 1609 door de [[Albrecht van Oostenrijk|aartshertogen Albrecht en Isabella]]
** Etienne Imbert, heer van [[Spiere]], x Catherine Muliers
Regel 40 ⟶ 34:
******* François-Hubert Imbert des Mottelettes (Brugge 1775-1842), kapitein van de Nationale Wacht, schepen van Brugge, lid van de provinciale staten van West-Vlaanderen
 
== Literatuur ==
* J. O. DELEPIERRE, ''Guide dans Bruges'', Brugge, 1834
* F. VAN DYCKE, ''Recueil héraldique de familles nobles et patriciennes de la ville et du franconat de Bruges'', Brugge, 1851.