Abdij van Sint-Truiden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling; activering link |
|||
Regel 54:
===Einde van de abdij===
De komst van de Fransen in 1794 betekende het einde van de abdij. De abdij werd geplunderd en ingericht als militair hospitaal. De romaanse kerk, die in 1794 door brand al zeer was beschadigd, werd in 1798 gesloopt. De bouwmaterialen, onder andere stenen, tegels, leien, balken en porfieren zuilen, werden verkocht. Enkel de kerktoren, de crypte, het poortgebouw, het abtskwartier en
In 1843 werd op deze locatie het [[kleinseminarie]] van het bisdom Luik opgericht. Het kleinseminarie van het bisdom Luik stond oorspronkelijk in [[Rolduc]], maar door de splitsing van de Nederlanden in [[1838]] kwam deze plaats in het buitenland te liggen. Een deel van het seminarie werd in bestaande gebouwen gehuisvest; een ander deel werd op de fundamenten van afgebroken abdijgebouwen nieuw opgetrokken, naar plannen van [[Louis Roelandt]]. In 1845 werd een nieuwe seminariekerk in neoclassicistische stijl gebouwd op de plaats waar Sint-Trudo de eerste kerk had gebouwd. Dit was de vierde kerk op deze locatie.
Regel 94:
==Beschrijving gebouwen==
Het abdijcomplex, deels omgeven door een 5 meter hoge muur uit 1520, is ca 6 ha groot en strekt zich uit tussen de Grote Markt, de Diesterstraat, de Abdijstraat, de Stenaertberg, de Plankstraat en de Meinstraat. Het bestaat thans uit overblijfselen van de oude abdijkerk, enkele abdijgebouwen uit de 18e eeuw, en een aantal 19e-eeuwse seminariegebouwen, die rond twee binnenplaatsen zijn opgetrokken. Ook elders in Sint-Truiden bevinden zich gebouwen, die met de abdij verbonden waren. Een deel van de [[kerkschat]] van de abdijkerk bevindt zich thans in de schatkamer van de naast de abdij gelegen [[Onze-Lieve-Vrouwekerk (Sint-Truiden)|Onze-Lieve-Vrouwekerk]].<ref>Diriken, pp.10-14.</ref>
[[Bestand:Sint-Truiden, abdijcomplex, crypte03.jpg|thumb|Crypte met Stefanusaltaar]]
===Crypte===
| |||