Jan Cornelis Pieters Salverda: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Queeste (overleg | bijdragen)
Versie 38559283 van 82.73.7.165 (overleg) ongedaan gemaakt.Ongewone toevoeging, behoeft bronnen en niet op deze manier toevoegen
Regel 8:
 
De huidige basisschool in [[Wons]] draagt de naam van de dichter. Ook de straat waaraan de kerk staat is naar Salverda genoemd. In de muur van deze kerk, de [[Hervormde kerk (Wons)|Hervormde kerk van Wons]], heeft het ''Friesch Genootschap van Geschied-, Oudheid- en Taalkunde'' in 1853 een gedenksteen laten aanbrengen als huldeblijk aan Salverda <small>(zie afbeelding)</small>.
De persoonsgegevens van Jan Cornelis Pieters Salverda behoeven een correctie Hij kreeg bij zijn 1e vrouw 7 kinderen waarvan twee, Tietje en Pieke de volwassen leeftijd bereikten Tietje groeide op in Bolsward, bij haar grootmoeder en Pieke in Tjerkwerd bij familie. De andere kinderen stierven onder de 10 jaar. Na het overlijden van zijn eerste vrouw Antje bleef de schoolmeester alleen achter en hij moest dus een huishoudster hebben. Dat werd zijn 2e vrouw Mettje Wezel. Bij zijn 2e vrouw kreeg hij 9 kinderen. 3 stierven in het 1e levensjaar, Trijntje werd 8, Pieter, minder valide stierf aan een spierziekte als opgepakte bedelaar in Ommerschans en Pierkje stierf in Franeker op 27 jarige leeftijd (vermoedelijk geestesziek) Rest dan nog 3 1.Jetsche, huwde en werd 82 jaar (mijn vrouws overgrootmoeder) 2.Antje bleef ongehuwd inwonend bij haar moedere in Wons. De vrouwen verwierven een inkomen uit de boerenwinkel reeds eerder door man en vader opgezet. Antje werd 76 jaar. Tenslotte 3. Ynskje, huwde in Workummet een pottenbakkersknecht, kreeg 1 zoon en werd 43 jaar. (3+1+1+1+3). De geschiedschrijving m.b.t. de levensomstandiheden is tendenscieus. Toen "de master" stierf was hij een moe gebeukt persoon. Dochter Antje bleef inwonende bij haar moeder. Als ze als WINKELLIERSKE ging, langs de zeedijk naar Makkum om inkopen te doen, dan zong ze psalmen, vertelden eertijds zij. die haar nog hebben gekend.
Folkert K. Reitsma Easterein.
 
== Bibliografie ==