Soester Eng: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Landbouw: ]] |
|||
Regel 19:
Vanouds is er een hechte relatie tussen de Eng en de Eempolder. Soest is een lintdorp dat vanuit het verleden is ontstaan op de grens
van nat en droog. De rand van de Eng gaf de eerste bewoners een veilige droge plek. Het lager gelegen land van de Eempolder was aantrekkelijk als hooiland en weidegebied voor het vee. De eerste boeren hadden een gemengd bedrijf, en gebruikten de hoger gelegen Eng voor akkerbouw: [[boekweit]], rogge, aardappelen, knollen en gerst. Ook nu telen melkveehouders in de Eempolder gewassen op de hoge Eng voor hun koeien.
Deze grond van de eng was onvruchtbaar en dus niet geschikt voor landbouw. Maar de bodem van de Eng was wel rijk van samenstelling door de menging met [[leem]] en klei. Iedere boer had vermoedelijk het recht om over een bepaalde breedte de Eng te ontginnen. Het oorspronkelijke bos was al heide. De boerderijen waren met een pad over de brink rechtstreeks verbonden met de Enggronden. In 1379 is er een opbrengst aan haver, gerst, rogge en boekweit. Later ontstond ook de knollenteelt en sinds de 20e eeuw wordt snijmaïs geteeld. De top van de Soester Eng is op de kruin boomloos geweest. Er waren geen houtwallen of iets dergelijks. Wel zijn er langs de randen van de eng (richting De Bunt, Klein-Engendaal, Soesterveen) wildwallen geweest. Via de Kolonieweg en andere 'holle wegen' dreef de herder vroeger zijn schapen van de hei naar de schaapskooien op de Eng. De schapen waren nodig voor het bemesten van de Eng. De grond op de Eng was zo arm dat er mest nodig was om rogge en knollen te laten groeien. Boerderijen werden vroeger allemaal met hun voorkant richting Eng gebouwd. Zo konden de mensen het gewas op de Eng goed in de gaten
houden. Via de achterkant van de boerderijen kon het vee via de gemeenschappelijke Brink naar de weilanden in de Eempolder.
Regel 27:
Sinds een aantal jaren wordt de Soesterknol weer op de Soester Eng geteeld. Deze knol moest tijdig gezaaid worden (rond 10 augustus, Sint-Laurensdag) en geoogst vóór eind december, anders werd de knol smaakloos en waterig. Want ''Wie knollen wil eten, moet Sint Laurens niet vergeten!''
De Eng werd vroeger bemest via een zogenaamd [[potstal]]lensysteem. In vroeger tijden werden heideplaggen in de potstallen gebracht en daar vermengd met schapenmest en bladeren. Dit mengsel werd eeuwenlang met de kruiwagen uitgereden op de eng waardoor daar akkerbouw mogelijk was. Zo ontstonden de [[enkeerdgronden]]. De vruchtbare laag zwarte grond op de Soester Eng is zo’n 50 cm dik.
==Beschermd==
| |||