Textielindustrie in Eindhoven: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
predicaat (link) |
|||
Regel 39:
Het bedrijf lag gunstig ten opzichte van de [[Gender (rivier)|Gender]], die gebruikt kon worden om wol in te wassen. In [[1869]] schafte Elias een stoommachine van 20 pk aan, waarop 90 weefgetouwen konden worden aangesloten. Enige jaren later werd een [[damast (textiel)|damastmachine]] aangeschaft. Elias zorgde voor vele innovaties. Sinds [[1874]] heette het bedrijf: '''Stoom Linnen Fabriek Willem III Koning der Nederlanden'''. In [[1875]] waren er 135 werknemers in dienst. Joseph Elias was een der eerste leden van de Sociëteit ''Amicitia'', die er vooruitstrevende denkbeelden op na hield. In [[1875]] hielp hij mee het Eindhovense Departement van de [[Maatschappij tot Nut van 't Algemeen]] op te richten, die ten doel had om niet-confessioneel onderwijs te bevorderen.
In [[1961]] ging Elias op in de BEHTI. De weverij van Elias werd overgeplaatst naar de grote centrale weverij te [[Mierlo]]. De fabriek aan de Strijpsestraat is sedert [[1970]] nog in gebruik geweest als supermarkt, waarop nog tweemaal een gewapende roofoverval is uitgevoerd, en daarna als ''snuffelzolder''. Rond 1974 was een kleine dependance van de HTS een paar jaar ondergebracht in het kantoorgebouw. Omstreeks [[1982]] werd de opvallende [[watertoren]] van de fabriek opgeblazen. In [[1987]] werd de fabriek gesloopt om plaats te maken voor woningbouw.
===Von der Nahmer===
| |||