Klooster Dobbertin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
k WPCleaner v1.27 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Laatste Avondmaal / Opgelost met behulp van WP:CW - Code 064: Link gelijk aan linktekst
Regel 59:
 
===Einde van het stift===
Na het einde van de [[Duitse Keizerrijk|Duitse monarchie]] werd op 18 november 1918 het bestuur van het klooster met het gehele vermogen en bezit aan de de [[Vrijstaat Mecklenburg-Schwerin|vrijstaat Mecklenburg-Schwerin]] overgedragen. Voor de bewoonsters van het klooster veranderde er in eerste instantie weinig, ze mochten er voor de rest van hun leven blijven wonen.
 
Tijdens het [[Duitse Rijk|nationaal-socialistisch bewind]] namen de bemoeienissen van de overheid met het klooster echter toe. Tot grote ergernis van het klooster werd de domina Auguste von Pressentide gedwongen zich terug te trekken en werd de lokale voorzitster van een nationaalsocialistische vrouwenorganisatie, Agnes [[Von Bülow|von Bülow]], als bedrijfsleider van het convent benoemd. Een vereniging die waakte over de rechtspositie van de conventualinnen werd op 21 september 1938, na eerdere pogingen van de [[Gestapo|Geheime Staatspolitie]] in [[Schwerin]], op last van de gouwleider van Mecklenburg, Friedrich Hildebrandt, verboden.
 
Vanaf 1942 werden in de woningen van het klooster families uit het Rijnland, Hamburg en Berlijn gehuisvest, wier huizen platgebombardeerd waren. Kortstondig huisvestte het klooster er nog een meisjesschool, de [[Hitlerjugend|Hitlerjeugd]] en een vormingsplek voor bosarbeiders en vanaf 1943 een kraamkliniek van de ''Nationalsozialistische Volkswohlfahrt''.
Regel 75:
In hetzelfde jaar werd het kloostercomplex naar een besluit van de landsregering van Mecklenburg-Voorpommeren met ondersteuning van de ''Deutsche Stiftung Denkmalschutz'' en de ''Deutsche Bundesstiftung Umwelt'' gerenoveerd. In 1995 werd het 775-jarig jubileum van het klooster gevierd.
 
In 1997 bezochten voor het eerst weer Benedictijnse monniken van de [[Abdij Ottobeuren|abdij Ottobeuren]] het voormalige Benedictijnse klooster Dobbertin, gevolgd door de nonnen van het [[klooster Alexanderdorf]] in 2000 en de Benedictijner monniken van de [[Klooster Nütschau|priorij Nütschau]] in 2004.
 
In het voormalige brouw- en bakhuis van het klooster bevindt zich tegenwoordig een café met uitzicht op het meer.
Regel 107:
 
===Altaar===
Het neogotische vleugelaltaar met de [[predella]] werd in 1857 naar ontwerp van Theodor Krüger gemaakt door de schrijnwerker Johann Christiansen. De drie schilderijen zijn van de hofschilder Gaston Camillo Lenthe. Het centrale deel betreft een kruisigingsscene. Naast de gekruisigde Christus staan Maria en [[Johannes (evangelist)|Johannes]] met aan de voet van het kruis een knielende [[Maria Magdalena]]. De linker vleugel toont de drie vrouwen, die Christus navolgden tot Galilea. De rechter vleugel stelt een Romeins legionair voor met naast hem [[Jozef van Arimathea]] en [[Nikodemus]]. Het schilderij van het [[Het Laatste Avondmaal (Jezus)|Laatste Avondmaal]] in de predella is van de schilder Gustav Stever (1864).
===Orgel===