Marke (bestuur): verschil tussen versies

Elke buurschap had een afgebakend grondgebied ter beschikking, de '''marke'''. Incidenteel kon een marke ook bestaan uit verscheidene buurschappen. De marke was als onverdeeld grondgebied in gezamenlijk eigendom van de eigenaren van de boerderijen in de buurschap, die er elk een vastgesteld aandeel in hadden. Dit aandeel wordt [[waardeel]] genoemd. De hoeveelheid waardelen die iemand bezat bepaalde hoeveel macht hij had in de boermarke. Tot de landerijen van een marke behoorden ook de [[meent]]en, waar elke markegenoot recht had ('gewaard' of 'gewaardeeld' was) tot een aantal zaken als het laten grazen van een aantal stuks vee of het steken van een bepaalde hoeveelheid [[Turfsteken|turf]].<ref>''Mark (1)'', Grote Winkler Prins, 7e editie, deel 12, blz. 643-644</ref>

 

 

De marke kon erg groot zijn. In de Drentse en Groningse [[veenkolonie|veenkoloniën]] waren de aanliggende buurschappen eigenaar van enorme percelen woeste grond, die later zeer waardevol bleken te zijn.