|
*''Uit de toon vallen'' (Opvallend afwijken van de rest, meestal in ongunstige zin)
*''De toon zetten'' (Een begin maken met iets, en daarmee aangeven welke vorm of stijl moet worden gehanteerd).
==[[Muzieknotatie]]==
Om verder uit te weiden over de muzieknoot zelf, kan je zeggen dat er 8 hoofdnoten zijn, waarvan steeds een verhoogde en een verlaagde variante bestaat.
De hoofdnoten zijn de volgende:
do, re, mi, fa, sol, la, si, (do) <br>
Behalve voor do zijn deze noot-benamingen afkomstig van de eerste lettergreep van zeven verzen uit een Middeleeuwse hymne in het Latijn, zie ook [[Guidonische lettergrepen]]. Elk vers begint één toon hoger en volgt dus de toonladder. Het eerste vers begint met ''ut'', wat soms nog als synoniem van do wordt gebruikt.
Deze noten worden ook in die volgorde op de notenbalk geplaatst.
Om de precieze plaats van de noten te kennen, moet je rekening houden met sleutel, aan het begin van de notenbalk. Dit kunnen de volgende drie zijn: [[Sol-Sleutel]], [[Fa-Sleutel]], [[Do-Sleutel]] of Ut-sleutel.
De belangrijkste noot (in het akkoord van Do groot of Do-majeur) is de ''do'', ook [[Tonica]] genaamd. De tweede belangrijkste is de ''fa'', Subdominant en de derde belangrijkste is de ''sol'', de Dominant. Het akkoord van do luidt dan ook als volgt:
DO MI SOL DO
Tonica - Terts - Dominant - Tonica
==Zie ook==
| 