Gereformeerde Kerken onder het Kruis: verschil tussen versies

| karakter=

}}

'''Gereformeerde Kerken onder het kruis''' zijn in [[Nederland]] ontstaan nadat koning [[Willem I der Nederlanden|Willem I]] zijn greep op de kerk wilde versterken, door in 1816 bij Koninklijk Besluit een nieuw reglement in te voeren in de toenmalige [[Nederduits Gereformeerde Kerk (later Nederlandse Hervormde Kerk)|Nederduits Gereformeerde Kerk]]. Het reglement werd opgelegd aan de kerk, die de [[Dordtse Kerkorde]] - door de kerken gemaakt in [[1618]] - moest vervangen. Dit was het begin van de [[Nederlandse Hervormde Kerk]], op [[1 mei]] [[2004]] opgegaan in de [[Protestantse Kerk in Nederland]] (PKN). Tegelijk was er veel kritiek op de verwatering van de leer in de Nederlandse Hervormde Kerk. Velen kwamen hierdoor in verzet en met de [[Afscheiding van 1834|Afscheiding]] begonnen dezen hun eigen kerk, die in zich in eerste instantie Gereformeerde Kerk noemde, maar zich al spoedig opsplitste in de [[Christelijke Afgescheiden Gemeenten]] en de "Gereformeerde Kerken onder het kruis".