Keurvorstendom Beieren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 32:
== Geschiedenis ==
Tijdens de [[Dertigjarige Oorlog]] leidde Beieren de [[Katholieke Liga (1609)|Katholieke Liga]]. In de Boheemse opstand steunde het [[Hertogdom Beieren (1505-1623)|hertogdom Beieren]] [[keizer Ferdinand II]]. Nadat de troepen van de keizer en de Liga in 1623 de keurvorst van de Palts
In 1742 werd na het uitsterven van de Habsburgers keurvorst Karel Albrecht tot keizer gekozen onder de naam [[Keizer Karel VII Albrecht|Karel VII]]. Oostenrijk bezette daarop München en het land ondervond slechts nadelen van de verkiezing tot keizer. In 1745 stierf de keizer en zijn zoon
Met de dood van Max III Jozef in 1777 stierf het Beierse hertogelijke huis uit. Erfgenaam was de keurvorst van de Palts, Karel Theodoor. Hierdoor werden de beide keurvorstendommen verenigd. Op grond van de bepalingen in de Westfaalse Vrede werd nu de keurvorstelijke waardigheid van de Palts opgeheven. De verenigde landen werden wel aangeduid als het keurvorstendom Palts-Beieren. De nieuwe vorst verhuisde met tegenzin van Mannheim naar München. Om de Oostenrijkse aanspraken op de erfenis af te kopen stond hij in het verdrag van Wenen in 1778 [[Beieren-Straubing]] en de [[heerlijkheid Mindelheim]] aan Oostenrijk af. Verder werd de mogelijkheid open gehouden om de rest van Beieren tegen de [[Zuidelijke Nederlanden]] te ruilen. Daarop brak de [[Beierse Successieoorlog]] uit. Toen in 1779 Russische deelname aan de oorlog dreigde, gaf Oostenrijk toe. In de [[Vrede van Teschen]] van 1779 werd het verdrag van Wenen geannuleerd. Alleen de Innviertel bleef overgedragen aan Oostenrijk.
| |||