Chilperik II der Franken: verschil tussen versies

'''Chilperik II''' ([[670]] - [[Noyon]], tussen [[30 januari]] en [[13 mei]] [[721]]) was koning van het [[Frankenrijk]]. Hij was een zoon van de in 675 vermoorde [[Childerik II]], koning van [[Neustrië]] en [[Bilchilde]], dochter van koning [[Sigibert III]] en staat bekend als de laatste [[Merovingen|Merovinger]] die over een zekerzekere mate van gezag beschikte.

De jonge Chilperik werd na de moord op zijn ouders verbannen in een klooster, waar hij 40 jaar als „broeder"broeder Daniel“Daniel" leefde, tot hij in 715 doorals denieuwe tegenstanderskoning van [[Karel MartelNeustrië]], aangesteld werd door de hofmeier [[Ragamfred]] en koningin [[Plectrudis]] van [[Austrasië]], alsde nieuwe koningtegenstanders van [[NeustriëKarel Martel]] aangesteld werd. In 716 volgde zijn verheffing tot koning van Neustrië, het kerngebied van het Frankische Rijk, als opvolger van [[Dagobert III]]. De palts [[Compiègne]] was zijn koninklijke residentie.

In het begin voerde RaganfridRagamfred hem mee op een ceremoniële ossenkar op diens tochten. Al spoedig bleek dat Chilperik van een ander kaliber was dan de zogenaamde "Vadsige koningen" uit die tijd. Chilperik wilde zelf aan de touwtjes trekken en ontpopte zich als vechter en leider, die altijd voorop ging in de strijd aan het hoofd van zijn troepen.