Redelijkheid en billijkheid: verschil tussen versies

In het Romeinse [[Overeenkomst (contract)|contract]]enrecht werd er al gewerkt met de ''bona fides''. Een kenmerkend verschil is echter dat de ''bona fides'', anders dan de tegenwoordige open norm, uit een aantal vaste regels bestond. Contracten werden opgedeeld in ''bona fide'' contracten en contracten ''stricti iuris''. [[Wederkerige overeenkomsten]], dat wil zeggen een overeenkomsten waarbij de ene prestatie tegenover de andere staat, zoals koop, behoorden tot de eerste categorie. Het onderscheid had gevolgen voor de toepasselijke ''[[actio]]nes''. In de kern kwam het verschil erop neer dat slechts bij ''actiones bonae fidei'' verweren die uit de redelijkheid en billijkheid voortvloeien door de rechterlijke autoriteiten automatisch in ogenschouw werden genomen. Dit kon zowel in het voordeel van eiser als van gedaagde zijn. Bij de ''actiones stricti iuris'' waren slechts verweren van de gedaagde mogelijk die een beroep deden op de ''bona fides''. Dit gebeurde door middel van de ''exceptio doli''.