Bisdom Luik: verschil tussen versies

[[Bestand:Palau bisbal de Lieja.jpg|thumb|left|Seminarie en bisschoppelijk paleis (voormalig klooster der premonstratenzers)]]De geschiedenis van het bisdom gaat terug tot de 4e eeuw. De bisschoppelijke zetel bevond zich oorspronkelijk in [[Tongeren (stad)|Tongeren]], van 549 tot 705 in [[Maastricht]] tot [[Hubertus van Luik]] in 705 de zetel definitief naar Luik heeft overgebracht. In [[980]] kreeg de toenmalige bisschop [[Notger]] van de [[Heilige Roomse Rijk|Duitse]] keizer [[Otto II]] van het [[Heilige Roomse Rijk|Otto II]] de [[heer (feodalisme)|heerlijke]] rechten en kon dus naast de geestelijke macht ook de wereldlijke macht uitoefenen. Vanaf dat ogenblik werd een deel van het bisdom Luik een [[prinsbisdom]] en genoot het [[immuniteit (recht)|immuniteit]], onder bescherming van de keizer. Het was de facto een semi-zelfstandig land geworden. In [[1795]], bij beslissing van de [[Nationale Conventie (Frankrijk)|Nationale Conventie]] tijdens de [[Franse bezetting]], hield het [[Prinsbisdom Luik]] als zodanig op te bestaan en werd het weer een ''gewoon'' bisdom.

83. Mgr [[Jean-Évangéliste Zäpfel]] (1802-1808)<br />

84. Mgr [[Corneille Richard Antoine van Bommel]] (1829-1852)<br />

85. Mgr [[Théodore Alexis Joseph de Montpellier]] (1852-1879)<br />

86. Mgr [[Victor-Joseph Doutreloux]] (1879-1901)<br />

87. Mgr [[Martin-Hubert Rutten]] (1902-1927)<br />

88. Mgr [[Louis-Joseph Kerkhofs]] (1927-1961)<br />

89. Mgr [[Guillaume-Marie van Zuylen]] (1961-1986)<br />

90. Mgr [[Albert Houssiau]] (1986-2001)<br />

91. Mgr [[Aloys Jousten]] (2001- )

Op [[21 april]] [[1991]] werd Moeder [[Marie-Thérèse Haze]] door [[Pauspaus Johannes Paulus II]] [[zalig]] verklaard. Zij stichtte in 1833 in Luik de [[Congregatie van de Dochters van het Kruis]].