|
'''Engelbert II van Berg''' ([[1185]]- [[Schloss Burg]], [[7 november]] [[1225]]), later ook ''Engelbert I De Heilige'' genoemd, was een jongere zoon van graaf [[Engelbert I van Berg]] en [[Margaretha van Gelre]]. Terwijl zijn oudere broer [[Adolf III van Berg|Adolf]] zijn vader opvolgde als graaf van Berg, was Engelbert sinds 1199 proost in [[Keulen (stad)|Keulen]]. Een benoeming tot [[Bisdom Münster|bisschop van Münster]] in [[1203]] wees hij af, maar Engelbert werd toch in [[1216]] [[Lijst van aartsbisschoppen van Keulen|aartsbisschop van Keulen]] als Engelbert I van Keulen.
Toen in [[1218]] echter zijn broer [[Adolf III van Berg]] overleed, voelde de hertog van Limburg zich gemachtigd hem op te volgen in Berg, omdat Imrgard, het enige kind van [[Adolf III van Berg|Adolf]], gehuwd was met de latere [[Hendrik IV van Limburg]]. Engelbert won het pleit, onder meer dankzij zijn goede relaties met keizer [[Frederik II van het Heilige Roomsekeizer Rijk|Frederik II]] en na twee veldslagen, en werd zelf graaf van Berg.
Engelbert werd voogd voor [[Hendrik VII (VIIRooms-koning) van het Heilige Roomse Rijk|Hendrik]], de minderjarige opvolger van [[Frederik II van het Heilige Roomse Rijk|Frederik II]], en kroonde hem tot keizer in [[Aken (stad)|Aken]] in [[1222]]. Aangezien Engelbert voogd bleef, werd hij de machtigste figuur in het Rijk. Toen de graaf van Steinfurt rondom [[1226]] zijn deel van de [[heerlijkheid (bestuursvorm)|heerlijkheid]] [[Bredevoort]] verkocht aan hem en de graaf van [[Stadtlohn|Lohn]] zijn deel overgaf aan [[Otto I van Gelre]] de graaf van [[Hertogdom Gelre|Gelre]], begon de strijd om het gehele bezit van de heerlijkheid tussen [[Münsterland]] en Gelre. (Die strijd duurde twee eeuwen). Hij lag aan de basis van het verlenen van stadsrechten aan onder meer [[Wipperfürth]], [[Attendorn]], [[Brilon]], [[Siegen]], [[Werl]] en [[Herford (stad)|Herford]], en geldt als stichter van het Aartskeulse territorium tussen [[Maas]] en [[Wezer]] ("Hertogdomhertogdom Westfalen"). In [[1225]] werd hij vermoord door een verwant op terugweg van [[Soest (Duitsland)|Soest]] naar [[Keulen (stad)|Keulen]]. Alhoewel hij door velen als een heilige vereerd werd, is hij nooit officieel heilig verklaard. Zijn feestdag is op [[7 november]].
In september 1226 kreeg de bekende exempelschrijver en [[cisterciënzer]] [[monnik]] [[Caesarius van Heisterbach]] van de nieuwe [[keurvorstendom Keulen|aartsbisschop]] van Keulen]], [[Hendrik I van Müllenark]], de eervolle opdracht tot het schrijven van een [[heiligenleven]] van Engelbert, de ''Vita, passio et miracula beati Engelberti Coloniensi archepiscopi''. Caesarius heeft hier van 1226 tot 1238 aan gewerkt.<ref>Een editie van de ''vita'' van Engelbert is te vinden in: Caesarius van Heisterbach, ''Die Wundergeschichten des Caesarius von Heisterbach'', A. Hilka (ed.), Publikationen der Gesellschaft für Rheinische Geschichtskunde, 34. Verschenen: deel I (Bonn 1933) en III (Bonn 1937). Deel III: ''Leben, Leiden und Wunder des heiligen Engelbert, Erzbischofs von Köln'', F. Zschaek (ed.), blz. 223-328.</ref>
{{Appendix|2=
|
