Albius Tibullus: verschil tussen versies

[[Bestand:Tibullus.jpg|thumb|Tibullus bij Delia<br />Schilderij door [[Lourens Alma Tadema|Lawrence Alma-Tadema]] (1866)]]

Tibullus, een tijdgenoot van [[Propertius]], werd geboren tussen 54 en 49 v.Chr. te Pedum in Latium, en behoorde waarschijnlijk tot de Romeinse ridderstand. De akkerverdelingen van 41 v.Chr. hebben, net als bij Propertius, ook zijn vaderlijk bezit aangetast. Hij bezat evenwel ook naderhand nog een landgoed in de buurt van zijn geboorteplaats, zodat een getuigenis uit zijn werk dat hij weinig bemiddeld zou zijn eerder als een literaire fictie of een dichterlijke overdrijving op te vatten is. Hij behoorde tot de literaire kring van '''Valerius Messala Corvinus''', die hij onder meer bij diens veldtocht in [[Aquitanië]] vergezelde. In deze kring is Tibullus zeker de meest toonaangevende dichter geweest, want werk van andere leden van de kring is ten onrechte op zijn naam terechtgekomen, in het zogenaamde '''''Corpus Tibullianum'''''. <br /> Tibullus is niet oud geworden: hij overleed op jeugdige leeftijd in 19 v.Chr., in hetzelfde jaar als [[Vergilius]].

In het eerste boek van Tibullus' elegieën is zijn geliefde ''Delia'', de Griekse vertaling van haar eigenlijke naam ''Plania'', de centrale figuur. <br />In het tweede boek is het ''Nemesis'', mogelijk dezelfde persoon als de ''Glycera'' uit een ''Ode'' (''Carmina'' I, 33) van [[Horatius]]. <br />De overwegend liefdeselegieën worden door enkele andere thema's afgewisseld, bijvoorbeeld een feestlied ter ere van Messalinus, zoon van Messala, een beschrijving van een lentewijding, en een verjaardagsgedicht. In de elegie I, 10 zingt Tibullus zijn afgrijzen uit over de oorlog, terwijl hij het landleven in lyrische bewoordingen verheerlijkt.

Tibullus schrijft helder, eenvoudig en melodieus. Zijn poêtischepoëtische zeggingskracht werkt aanstekelijk, door een licht melancholische toon en de oproeping van een idyllische sfeer. De compositie van zijn metrisch gave gedichten is niet strak. Véél minder dan bij Propertius het geval is, streeft Tibullus ernaar mythologische geleerdheid in zijn composities te verwerken.