Constructivistisch onderwijs: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 5:
Vol. 16, No. 1 | URL = http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.117.7823&rep=rep1&type=pdf}}</ref> Een psychologische kennistheorie die stelt dat veel verschijnselen in de werkelijkheid bestaan omdat dat daarover mensen met elkaar (vaak onuitgesproken) afspraken hebben gemaakt ("sociale constructies"). Wat als kennis of inzicht wordt aangenomen is gestoeld op de kenmerken van die gemeenschap en heeft mogelijk daarbuiten een andere betekenis of waarde. Een van de andere pioniers van het constructivisme is de Russische [[Ontwikkelingspsychologie|ontwikkelingspsycholoog]] [[Lev Vygotski|Lev Semyonovich Vygotsky]] (1896 - 1934). Hoewel zijn werk in de jaren 60 door de Westerse wereld zijn intrede deed, werd hij pas grootschalig ontdekt toen de [[glasnost]] de wetenschap uit de Sovjet-Unie openstelde. Zijn werk is beïnvloed door Piaget. Dat geldt in sterke mate voor [[Seymour Papert]] die als protegé van Piaget het constructionism ontwikkelde als een uitwerking van de constructivistische leertheorie. Het constructivisme vindt zijn wortels naast het werk van Piaget, in de Gestalt-psychologen [[Albert Bartlett|Bartlett]] en [[Jerome Bruner|Bruner]], en in de onderwijsfilosofie van [[John Dewey]]. Er is geen eenduidige constructivistische leertheorie. Sommige constructivisten leggen vooral nadruk op de sociale constructie van kennis, het sociaal constructivisme, andere vinden het sociale aspect minder belangrijk.
 
Parallel aan deze ontwikkeling was de verandering van opvatting over leren door de ontwikkeling van ''informatie-theoretische'' inzichten. In de Verenigde Staten begonnen leerpsychologen vanaf de jaren '60 de mens te beschouwen als een soort computer, een [[informatieverwerking|informatieverwerkend]] systeem. Hieruit ontstond de zogenaamde [[Psychologie|cognitieve leerpsychologie]]. Het constructivisme kan worden opgevat als een uitwerking van de cognitieve leerpsychologie.
 
''Constructivisme'' is momenteel de basis van waaruit veel [[onderwijsontwikkelaar]]s vertrekken. Ze baseren zich op de consensus in huidig wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat in sociaal-constructivistisch even goed wordt gescoord op de traditionele leerdoelen, maar beter in planmatig werken, kritisch denken en problemen oplossen. Tegenover de hype stond al lang geleden Piaget die later in zijn leven juist enige kritiek op het sociaal constructivisme uitte. Daarin wordt hij onder meer gesteund door [[Herbert Simon|Herbert A. Simon]].<ref name="SIMON">{{citeer boek | Achternaam = John R. Anderson, Lynne M. Reder, Herbert A. Simon | Titel = '''Applications and Misapplications of Cognitive Psychology to Mathematics Education.''' | Datum = 2000 | Plaats = Department of Psychology Carnegie Mellon University Pittsburgh | Uitgever = Texas Educational Review}}</ref>