Camargue (gebied): verschil tussen versies

[[Bestand:Camargue map.png|400px350px|right|thumb|Kaart van de Camargue]]

De '''Camargue''' is een [[moeras]]gebied in de Zuid-[[Frankrijk|Franse]] [[Rhône (rivier)|Rhônedelta]] (departement [[Bouches-du-Rhône]]). Het ligt aan de [[Middellandse Zee]] en beslaat de hele Rhônedelta. Toeristisch gezien is het gebied vooral bekend vanwege de in het wild levende wittegrijswitte [[Camargue (paard)|Camargue paarden]], de enzwarte stieren, en de roze [[(Gewone) flamingo|flamingo's]]. Het is een vlak en zeer waterrijk gebied met veel [[meer (water)|meren]] en [[lagune]]n, moeras- en [[grasland]], duin- en bosgebieden. Het is tevens belangrijk voor de [[zoutwinning|winning van zout]], de [[rijst]]teelt en de [[wijnbouw]].

In 1970 verkreeg het gebied de status van regionaal [[Regionaal Natuurparknatuurpark]].

[[Bestand:Camargue-Pferd-28-9-2006-17h03Wildpferde mit Fohlen und Stiere.jpg|250px|thumb|[[Camargue (paard)|Camargue paard]]en en stieren]]

Omdat een gebied als de Camargue met zijn fragiele [[ecosysteem]] in Europa nietzeer veelzeldzaam voorkomtis wordt het zorgvuldig beschermd. De biologische diversiteit is enorm, een gevolg van de combinatie en werking van zowel zoet als zout water in drassig land, doorspekt met meren en ondiepe moerassen (20-80 cm). Het aanzien van de Camargue wordt mede bepaald door de invloed van het mediterrane klimaat. In de zomer valt een gedeelte van het land droog; de meren worden aanzienlijk kleiner.

Het embleem van de Camargue is de [[(gewone) flamingo]] (''Phoenicopterus ruber''). Het gebied is de enige plek in Frankrijk en een van de weinige plaatsen rond de Middellandse Zee waar ze te vinden zijn. Het aantal wordt geschat op maximaal 20.000 paartjes; ze leven verspreid in groepen en staan onder bescherming van het Park. [[Plankton]], dat ze met hun bek uit het water kunnen zeven, is hun voornaamste voedselbron. HunDe nestenflamingo's bouwengebruiken zemodder uitom moddernesten te bouwen.

Behalve de flamingo's huizen in het drassige merengebied vele vogelsoorten, zowel trekvogels als overwinteraars. Zilverreigers[[Grote zilverreiger|Zilverreiger]]s, de [[blauwe reiger]], de [[wilde eend]], de [[blauwe kiekendief]] en kwikstaarten[[Motacilla|kwikstaart]]en komen er veel voor.

Op de zoutige vlakten, salinas, tiert de [[zeekraal]] welig, een belangrijke voedingsbron voor de wilde stieren en paarden. In de winter overstroomt de vlakte, in de zomer droogt het uit tot de grond barst, maar in de lente is het een ideaal waterland voor moeras- en watervogels als de [[grutto]], de [[Oeverloper (vogel)|oeverloper]] en de (zwarte) [[steltloper]]. Ook [[(Gewone) flamingo|flamingo]]'s doen zich tegoed aan het beschikbare voedsel. In vroegere tijden werden de zeekraal en de zoutkristallen verast voor het maken van [[zeep (reiniging)|zeep]] en [[glas]], maar tegen het eind van de 19e eeuw werd plantaardige [[natriumcarbonaat|soda]] vervangen door industriële soda (ook gewonnen uit zout). Sinds de opkomst van de chemische industrie is zoutwinning (natrium- en chloorzouten) een van de belangrijkste commerciële activiteiten in de Camargue. Zoutwingebieden zijn onder meer de moerassen en kunstmatige [[lagune]]s van Salin-de-Giraud. De totale oppervlakte van zoutwingebieden in de Camargue was in 2003 ruim 14.000 ha, door het jaar heen gemiddeld 11.000 ha. Eén miljoen kubieke meter [[keukenzout|zout]] wordt jaarlijks na concentratie en droging uit de bassins gewonnen; daarmee is het het grootste zoutwingebied van Europa.

[[Bestand:Arenatotaal166 Eoliennes en Camargue.jpg|right|thumb|250px|Stieren'gevecht'Windmolens arenaaan [[Saintes-Maries-de Grand-la-Mer]]Rhône]]

De zeedijk langs de kust is ca.ongeveer 20twintig kmkilometer lang en niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. Langs de hele kust leven grote aantallen van de [[Sternidae|stern]], de [[kluut]], verschillende soorten [[meeuwen (vogels)|zeemeeuwen]] en [[plevier]]en. In het westen bevindt zich de Gacholle vuurtoren. Het zand van de duinen wordt op zijn plaats gehouden door ''genivelles'', kastanjehouten palissaden.

=== Étang de Vaccarès ===

In 1927 werd een gebiedwatergebied ter grootte van 13.117 ha van [[Étang de Vaccarès]] tot aan de zee officieel bestempeld tot beschermd natuurgebied. Het reservoir Étang de Vaccarès bevat ruim 6000zesduizend hahectare zoet en brak water en is zeer belangrijk voor het totale waterbeheersysteem van de Camargue. Het water is minder dan 2twee meter diep, waardoor de reinigende werking van zonlicht en wind veel effect hebben. Het reservoir verwerkt jaarlijks 50vijftig miljoen m³kubieke meter water van de omliggende rijstvelden, waardoor een deel van het verlies aan zoet water uit de Rhône (sinds de aanleg van dijken) wordt gecompenseerd. Er leven behalve de roze flamingo's [[meerkoet]]en, eenden, [[fuut|futen]], sternen, zeemeeuwen en vele andere watervogels.

Toeristen kunnen in de Camargue onder meer paardrijden, winkelen en niet-bloedige [[stierenvechten|stierengevechten]] zien in de arena's van [[Saintes-Maries-de-la-Mer]] en [[Mauguio]], rondvaarten maken, wandelen, vogels spotten[[vogelen]], de stranden en strandjes bezoeken of het antieke theater van [[Arles]] bezichtigen. Ook [[Nîmes]] met zijn vele monumenten uit de Romeinse tijd ligt binnen bereik. Een goede manier om de Camargue te bezoeken is fietsend, waarbij men wel rekening moet houden met grote zwermen [[muggen]].

* [http://www.parc-camargue.fr overOver het natuurpark]

* [http://www.salins.com overOver de zoutwinning in de Camargue]

* [http://www.saintesmariesdelamer.com overOver les Saintes-Maries-de-la-Mer; de stad in het midden van de Camargue]