Noga: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
werkwijze bij maken van noga |
||
Regel 4:
De plaats [[Montélimar]] in [[Frankrijk]] ([[Provence (Frankrijk)|Provence]]) is de bakermat van de noga zoals hij in het noorden van West-Europa het best bekend is. De oorsprong van noga is echter veel ouder; tot in het Byzantijnse Rijk zijn er historische sporen teruggevonden. Algemeen kan men stellen dat alle landen rond de Middellandse Zee en in het Midden-Oosten wel een variant van noga kennen, onder andere vanwege van de aanwezigheid van noten en honing.
==Receptuur==
Er bestaan verschillende recepten om noga te maken, al is het niet eenvoudig zelf uit te voeren. Door de hoge kooktemperatuur van de suikers en honing vereist het ervaring in de keuken.
De ingrediënten van noga zijn: [[honing]], [[sacharose|suiker]] en glucosestroop, stijfgeklopte [[proteïne|eiwitten]] en geroosterde noten ([[amandel (noot)|amandel]]en, [[walnoot (vrucht)| walnoten]], [[Hazelaar (plant)|hazelnoten]] of [[pistache]]noten) en/of gekonfijte of gedroogde vruchten.
De eiwitten worden stijf geklopt met wat suiker, en de honing, suiker en glucosestroop worden met wat water tot suikersiroop gekookt. Deze kokende siroop wordt langzaam op het eiwitmengsel gegoten, terwijl het nog steeds gemixt wordt. Door de warmte van de suikersiroop stolt het eiwit, en wordt langzaam een taaie massa. Hier worden de noten en vruchten doorheen gemengd. Meestal wordt de noga tussen twee vellen [[ouwel]] gestort, en in blokken gesneden.
==Kleuren==
Door het gebruik van verschillende grondstoffen en toevoegingen zijn er diverse smaken, soorten (van zachte tot harde) en kleuren (van witte tot donkerbruine) noga ontstaan.
| |||