Jan van Eynatten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
spelling |
|||
Regel 1:
[[Image:Van Eijnatten wapen.svg|thumb|200px|Familiewapen Van Eynatten]]
'''Jan van Eynatten''', ook '''Joannes Franciscus van Eynatten''' (? - [[1506]]<ref>Volgens Goethals-Vercruyssen stierf Joannes van Eynatten, deken te Kortrijk, in 1506 (Goethals-Vercruyssen, p. 192).</ref> of [[1530]]<ref>Volgens zijn gedenksteen in de Sint-Servaaskerk stierf Jan van Eynatten in 1530 (zie foto).</ref>), was een invloedrijk [[geestelijke]] in de [[Bourgondische Nederlanden]]. Hij was onder andere [[proost]] van de [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint
==Levensloop==
Jan van Eynatten was een telg uit het invloedrijke Zuid-Nederlandse geslacht Van Eynatten.<ref>Zie ''[http://de.wikipedia.org/wiki/Eynatten_(Adelsgeschlecht) Eynatten (Adelsgeschlecht)]'' op Duitse Wikipedia.</ref>Hij werd wellicht geboren op het [[kasteel van Obsinnich]] in de [[Voerstreek]] of op [[kasteel Neubourg]] bij [[Gulpen]], beide familiekastelen. Zijn ouders waren Theobald (Thibaut) van Eynatten, heer van [[Obsinnich]] en [[Heukelom (Riemst)|Heukelom]], en Catharina van [[Mulken]].<ref>Volgens Doppler (Doppler, p. 73).</ref>
Van Eynatten was doctor in de rechten, maar onbekend is waar hij studeerde. In 1480 werd hij kanunnik van het [[Sint-Lambertuskathedraal (Luik)|Sint-Lambertuskapittel]] in [[Luik (stad)|Luik]] en twee jaar later van het [[kapittel van Sint
In 1487 ontving hij een bonus van 200 gulden van de raad van Maastricht voor zijn bemiddeling in een conflict tussen de stad en Maximiliaan van Oostenrijk. Een jaar later werd de [[Noodkist]] in processie door de stad gedragen vanwege de aanhoudende onrust en geweldplegingen.<ref>Flament, p. 58.</ref> In 1489 vertegenwoordigde hij de Duitse koning aan het hof van de jonge [[Karel VIII van Frankrijk]]. Hij was raadsman van zowel keizer Maximiliaan van Oostenrijk als diens zoon Filips de Schone. Enkele jaren later ontstaat er een conflict tussen het kapittel en de stad over de eigendomsrechten van het Vrijthof en de [[Sint
Van Eynatten was tevens kanunnik van [[Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele|Sint Goedele]] in [[Brussel (stad)|Brussel]] (1489-1495), [[Deken (Kerk)|deken]] van [[Onze-Lieve-Vrouwekerk (Kortrijk)|Onze Lieve Vrouwe]] in [[Kortrijk]] en wellicht ook proost in [[Klooster van Aldeneik|Aldeneik]]. Over deze andere functies is weinig bekend. Of hij het proostschap in Maastricht vroegtijdig opgaf is niet geheel duidelijk. In 1510 wordt Engelbert van Heemstede vermeld als proost van Sint
Over het sterfjaar van Van Eynatten bestaat onduidelijkheid. Volgens sommige bronnen overleed hij in 1506,<ref>Goethals-Vercruyssen, p. 192.</ref> maar zijn gedenksteen in de kerk vermeldt het jaartal 1530. Als vereerder van de [[Servaas van Maastricht|heilige Servatius]] werd hij in de [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaaskerk]] begraven, ''in medio ecclesia'', vlakbij het graf van de heilige.
==Nalatenschap==
Jan van Eynatten wordt beschreven als een groot vereerder van Sint
De Maastrichtse [[humanist]] [[Herbenus]] was als rector van de kapittelschool verbonden aan dezelfde instelling waarvan Van Eynatten proost was. In 1485 schreef hij o.a. een voor die tijd moderne geschiedenis van Maastricht, ''De Traiecto instaurato''. Rond dezelfde tijd was de Akense [[Cantor (religie)|cantor]] Thomas Tzamen, een leerling van [[Jacob Obrecht]], aan het Servaaskapittel verbonden, stichtte er een zangschool naar Italiaans voorbeeld en voerde er de meerstemmige kerkzang in.
Regel 40:
{{EindOpvolging}}
[[Categorie:Proost van Sint
[[Categorie:Persoon in de Nederlanden in de 15e eeuw|Eynatten,Jan]]
|