Gallienus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 48:
===Invasie van de Alemannen===
Tussen 258 en 260 deed zich een belangrijke invasie van de [[Alemannen]] en andere Germaanse stammen voor (het is moeilijk om de precieze datum van deze gebeurtenissen vast te stellen.<ref>{{aut|J. Bray}} (1997), blz. 47</ref>). De reden was waarschijnlijk het vacuüm dat werd achtergelaten door de onttrekking van troepen aan de Rijn- en Donaugrens ter ondersteuning van Gallienus' campagne tegen Ingenuus.
Eerst braken de [[Franken]] door de grens aan de Nederrijn. Zij begonnen een invasie in Gallië. Een groep van hen slaagde erin het zuiden van Hispania te bereiken, waar zij onder meer het Tarraco (het moderne [[Tarragona (stad)|Tarragona]]) plunderden.<ref name=Watson34> {{aut|A. Watson}} (1999), blz. 34 </ref> Daarna roken ook de Alemannen hun kans. Waarschijnlijk door de [[Agri Decumates]] (een gebied tussen de Boven-Rijn en de bovenloop van de Donau) vielen zij het Romeinse Rijk binnen.<ref>{{aut|J. Bray}} (1997), blz. 78 </ref> Daarin werden zij waarschijnlijk gevolgd door de [[Juthungen]].<ref name=Watson34> {{aut|A. Watson}} (1999), blz. 34</ref> Na delen van [[Germania Superior]] en [[Raetia]] (delen van het huidige Oost-Frankrijk en [[Zwitserland]]) te hebben verwoest, trokken zij naar Italia. Het was de eerste invasie van het Appenijnse schiereiland (afgezien van de meest afgelegen noordelijk gelegen gebieden) sinds de dagen van [[Hannibal Barkas|Hannibal]], 500 jaar eerder.
Toen de indringers de buurt van Rome bereikten werden zij door een geïmproviseerd leger dat was samengesteld door de Senaat teruggedreven. Dat leger bestond uit plaatselijke troepen (waarschijnlijk leden van de [[Praetoriaanse garde]]) en de sterkste mannen uit de burgerbevolking.<ref name=Bray79>{{aut|J. Bray}} (1997), blz. 79</ref> Op hun terugtocht door het noorden van Italië, werden de Alemannen in de buurt van het hedendaagse Milaan onderschept door het leger van Gallienus onderschept. Gallienus' leger wist de Alemannen in de [[slag bij Mediolanum]] te verslaan. Gallienus kwam of vanuit Gallië, waar hij met de Franken had afgerekend<ref name=Bray79> {{aut|J. Bray}} (1997), blz. 79</ref> of vanuit de Balkan. De [[Juthungen]] slaagden er wel in de Alpen met medeneming van buit en gevangenen weer naar het noorden over te steken.<ref name=Watson34> {{aut|A. Watson}} (1999), blz. 34</ref><ref name=Potter256>{{aut|D.S. Potter}} (2004), blz. 256 </ref>. In elk geval bleek de overwinning in de slag bij Mediolanum doorslaggevend. De Alemanni vielen het Romeinse Rijk niet meer lastig.
| |||