Johan Van Hecke: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 40:
Nadien werd hij federaal [[Kamer van Volksvertegenwoordigers|volksvertegenwoordiger]] en [[fractieleider]] van de toenmalige [[Christen-Democratisch en Vlaams|CVP]] in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Van 1993 tot 1996 was hij [[partijvoorzitter|nationaal voorzitter]] van die partij. In 1996 scheidde hij uit de echt. Nadat bekend werd dat hij een relatie had met journaliste [[Els De Temmerman]], nam hij abrupt ontslag als partijvoorzitter. Hij ontvluchtte de pers langs de [[brandladder]]. Vervolgens ging hij aan de slag als directeur van het [[Instituut voor Democratie en Ontwikkeling]] in [[Zuid-Afrika]]. Een functie die hij uitoefende van 1997 tot 1999. Zijn belangstelling voor het [[Afrika]]anse continent en de ontwikkelingsproblematiek is alom bekend.
In 1999 werd hij voor het eerst verkozen in het [[Europees Parlement]]. Hij vervreemde echter van de CVP en richtte vervolgens een eigen partij op - de [[Nieuwe Christen-Democraten]] (NCD) - samen met [[Karel Pinxten]], [[Herman Schueremans]] en [[Annemie Turtelboom]]. Kort daarop werd bekend dat de lijst zou integreren in de [[Open Vlaamse Liberalen en Democraten|VLD]]. Toenmalig CVP-voorzitter [[Stefaan De Clerck]] bracht toen naar buiten dat hij een gesprek tussen Johan Van Hecke en [[Karel De Gucht]] had afgeluisterd, waarin beiden Van Hecke's overstap in detail besproken. In 2004 werd hij herverkozen in het Europees Parlement op de lijst
In het Europees Parlement was hij lid van de [[Commissie]] [[Internationale Handel]] (coördinator voor de [[Partij van Europese Liberalen en Democraten|ALDE]]-fractie), en ondervoorzitter van de Commissie [[Mensenrechten]]. Hij was ook lid van de [[Paritaire Parlementaire Vergadering]] tussen de [[Europese Unie]] en de [[ACP-landen]] (de vroegere kolonies van Europese landen).
| |||