Willem II van Dampierre: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
links |
||
Regel 11:
}}
'''Willem II van Dampierre''' (1196 - 3 september 1231), was een zoon van [[Gwijde II van Dampierre]], connétable (opperbevelhebber) van Champagne, en van [[Mathilde I van Bourbon]]. Terwijl zijn oudere broer [[Gwijde Archimbald van Bourbon|Gwijde Archimbald]] heer van Bourbon werd, erfde Willem de heerlijkheid Dampierre en Saint-Dizier en het ambt van connétable van Champagne. Hij was van plan om te trouwen met Alice von Zypern, wat hem een aanspraak zou opgeleverd hebben op het graafschap Champagne, maar de paus verleende geen dispensatie voor de te nauwe familieband. Hij trouwde dan maar in 1223 met een andere nicht, [[Margaretha van Constantinopel]] (1202-1280), gravin van [[graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]] en [[graafschap Henegouwen|Henegouwen]], die gescheiden was van [[Burchard van Avesnes]] (1172-1244). Het huwelijk werd kerkrechtelijk niet erkend en pas in 1230, na de geboorte van het derde kind, verkreeg het paar dispensatie en konden hun kinderen gelegitimeerd worden. Die kinderen waren:
*Johanna (-1246), gehuwd met [[Hugo III van Rethel]] (-1243) en met [[Theobald II van Bar]] (-1291)
* [[Willem II van Vlaanderen|Willem III van Dampierre]] (1225-1251)
Regel 18:
De kinderen van Willem II golden als rechtmatige erfgenamen. Ook de kinderen uit het eerste huwelijk van zijn echtgenote maakten later aanspraak op haar erfenis, zodat een hevige opvolgingsstrijd losbrak.
Willem overleed nog voordat zijn vrouw in 1244 de graafschappen
Behoudens de weinig waarschijnlijke maar toch altijd mogelijke coïncidentie van een zelfde voornaam en een zelfde overlijdensjaar, is hij het die in 1208 (hij was pas twaalf jaar) [[proost]] van Sint-Donaas en kanselier van Vlaanderen werd. Functie die hij uitoefende tot aan zijn dood. Hij was niet de enige die een ambt toebedeeld kreeg waarvoor hij noch de leeftijd noch de bagage had, maar zo ging het nu eenmaal wanneer een telg uit een aristocratische familie, vooral uit het regerende vorstenhuis, moest geplaatst worden.
| |||