John H de Bye: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Noot met bron toegevoegd. |
|||
Regel 3:
John de Bye volgde de middelbare school in Paramaribo, studeerde medicijnen aan de [[Universiteit van Utrecht]], deed zijn artsenexamen in [[Rotterdam]], en specialiseerde zich in de chirurgie. Hij repatrieerde in 1974 en vestigde zich als chirurg in [[Nieuw-Nickerie]] en later in ’s Lands Hospitaal Paramaribo.
De Bye begon gegevens te verzamelen op het gebied van de Surinaams-joodse [[Genealogie (geschiedkunde)|genealogie]], data die in sommige gevallen teruggaan tot de dertiende en de veertiende eeuw in Europa. Een deel van die gegevens publiceerde hij in ''Historische schetsen uit het Surinaamse jodendom'' (2002). Het boek kreeg scherpe kritieken, omdat de auteur een flink deel van zijn gegevens had ontleend aan eerder verschenen publicaties van [[Philip A. Samson]] in o.m. het joodse tijdschrift ''Teroenga''.<ref>In een bespreking in ''Oso, tijdschrift voor Surinamistiek'' (jrg. 22 (2003), nr. 1, pp. 156-160) schreef Jean-Jacques Vrij: "Het grootste gedeelte van de tekst in het boek is door anderen - allen reeds lang overleden - geschreven. Verreweg de belangrijkste van de door De Bye gebruikte '' "ghos"twriters"'' is Phili Samson. [...] John de Bye heeft in het hier besproken boek een groot aantal van Samsons in ''Teroenga'' verschenen artikeltjes opgenomen [...] Van de 105 hoofdstukjes tel ik er ruim 70 die geheel of grotendeels zijn gekopieerd uit ''Teroenga''." Als andere, door e Bye overgeschreven auteurs noemt hij Jacob Samuel Roos, Fred Oudschans Dentz, Lucien Rens.</ref>
In 1999 kwam de Bye met een eerste historische roman, ''Ter Dood Veroordeeld'', gebaseerd op de ware historie van twee neven, Joseph del Castilho en Jacob da Costa, die opgroeien in een Joodse plantersfamilie in het Suriname van het einde van de 18de eeuw. Zij vermoorden twee Engelse soldaten en worden beiden ter dood veroordeeld. De roman liet veel zien van de gebruiken van de Joodse gemeenschap van die dagen.
| |||