Karloman van Beieren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Aan elkaar |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 24:
Karloman was de oudste zoon van [[Lodewijk de Duitser|Lodewijk II de Duitser]], koning van Oost-Francië, en [[Emma (zalige)|Emma]]. In 853 vervulde hij een succesvolle diplomatieke missie naar Ratislav van [[Groot-Moravische Rijk|Moravië]] en in 856 kreeg hij het bestuur over de oostelijke marken. In 861 en 863 kwam hij met zijn broers in opstand tegen hun vader, waarbij een groter aandeel in het bestuur de inzet was. Karloman eiste het bestuur van Beieren (tot aan de [[Inn (rivier)|Inn]]). Hij werd gevangengenomen maar wist te vluchten naar de oostelijke marken. Lodewijk verzoende zich met zijn zoons maar veel edelen die hen hadden gesteund werden bestraft.
In 865 was het nieuws dat [[
In 874 benoemde Lodewijk II van Italië door diplomatie van Lodewijk de Duitser, Karloman tot zijn opvolger. Toen [[Karel de Kale]] in 875 de Italiaanse kroon wist te verwerven was dat voor Karloman daarom reden om met een leger naar Italië te trekken. Zijn leger werd echter geplaagd door ziekte en hij moest zich terugtrekken. Karel de Kale betaalde een schadeloosstelling aan Karloman.
|