Oude Kerk (Amsterdam): verschil tussen versies

De '''Oude Kerk''' is het oudste nog bestaande gebouw van [[Amsterdam]] en bevindt zich aan het [[Oudekerksplein]] in het stadsdeel [[Amsterdam-Centrum]]. Het behoort tot de [[Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumentenrijksmonumenten]]. De [[Kerkgebouw|kerk]] werd (waarschijnlijk in [[1306]]) gewijd aan de heilige [[Nicolaas van Myra|Nicolaas]], [[bisschop]] van [[Myra (plaats)|Myra]], door [[Gwijde van Avesnes|Guy van Avesnes]], de bisschop van [[Aartsbisdom Utrecht (rooms-katholieke Kerk)|Utrecht]].

Tot de [[Alteratie (Amsterdam)|Alteratie]] heette de kerk dan ook de '''Sint -Nicolaaskerk'''. Sint -Nicolaas was onder meer de patroon van de zeelieden en werd vooral in havensteden vereerd.

In september 2006 werd het 700-jarige gebruik van deze kerk gevierd. Ter gelegenheid hiervan werd op 17 september een replica teruggehangen van het tijdens de [[Beeldenstorm]] van [[1566]] verdwenen [[Angelusklokjeangelusklokje]] in het kleine torentje boven op het kerkdak.

De Oude Kerk heeft een rijke bouwgeschiedenis. In de tweede helft van de 13e eeuw werd de houten kapel vervangen door een stenen zaalkerk. Na 1300 bouwden de Amsterdammers een ruime [[hallenkerk]]: een driebeukig gebouw met smalle, maar even hoge zijbeuken en een klein, rechthoekig [[priesterkoor|koor]], waarschijnlijk in [[romaanse architectuur|romaanse stijl]]. Voor zover bekend is het de eerste hallenkerk in [[Holland]]. Ook een toren werd gebouwd, op de plaats van de huidige. Omstreeks 1330 wordt het kleine koor vervangen door een ruimer, éénbeukigeenbeukig koor. In 1330-1350 worden de smalle zijbeuken vervangen door brede zijbeuken (zelfs iets breder dan het middenschip) en begint de kerk te lijken op de nu nog steeds bestaande (anno 2003). Deze driebeukige hallenkerk bestaat in gewijzigde vorm nog steeds.

In de daarop volgende eeuwen wordt flink gewerkt aan de vergroting van de kerk, die nu immers een parochiekerk is. Eerst werden de zijbeuken in oostelijke richting doorgetrokken, zodat ook het koor driebeukig werd, waarna een vijfzijdige kooromgang werd gebouwd. Daarna volgden twee kapellen die de kerk het uiterlijk van een kruiskerk gaven: de Sint -Joriskapel aan de noordzijde, gebouwd in 1380-1412 (tijdens de restauratie is het jaar [[1412]] in een balk van het gewelf gevonden), en de [[Sint -Sebastiaan]]skapel aan de zuidzijde, gebouwd in 1450-1460. Echter, dit werd weer tenietgedaan door de bouw van nieuwe kapellen.