Hogerhuis (politiek): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
een staat heeft geen stemmen, maar mag twee senatoren kiezen. Die het niet per sé eens hoeven te zijn.
Lejano Rey (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 15:
Tot 1918 waren er in Europa in veel landen eerste kamers die door reactionaire regeringen waren ingesteld om de invloed van de democratisch gekozen tweede kamers te verminderen. Voorbeelden daarvan zijn de getrapt gekozen Nederlandse Eerste Kamer en het Pruisische "Herrenhaus" met zijn edellieden, door de rijken gekozen en door de koning benoemde leden.
 
Een fraai voorbeeld van een tweekamerstelsel was de Franse constitutie van het Eerste Keizerrijk. [[Napoleon I]] stelde vast dat de kamer (het "Corps Législatif") niet mocht debatteren maar de wetsvoorstellen in geheime stemmingen aan zou nemen of zou verwerpen. De Eerste Kamer, Tribunaat geheten, mocht wèl bespreken maar niet amenderen. [[Jacques Presser |Prof.Dr dr. J. Presser]] spreekt in zijn Napoleonbiografie over "een karikatuur van een wetgevende macht" met "legislative [[eunuch]]en".
 
[[Categorie:Wetgevende macht]]