Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k dp fix
Capaccio (overleg | bijdragen)
k Geen links naar doorverwijspagina's - Help mee!
Regel 1:
Een '''nuclide''' of '''nucleïde''' is een [[Chemisch element|atoomsoort]] die gekenmerkt wordt door het aantal [[Proton (deeltje)|protonen]] (Z) en het aantal [[neutron]]en (N), dus door het aantal [[Nucleon|kerndeeltjes]], alsook door hun [[energietoestand]], mits de gemiddelde levensduur (doorgaans uitgedrukt als een [[Halveringstijd|halfwaardetijd]]) van die toestand lang genoeg is om waargenomen te worden. Energietoestanden met een levensduur van minder dan 10<sup>-10</sup> [[Seconde|s]] worden [[aangeslagen toestand]]en van een nuclide genoemd. Is de levensduur van een hogere energietoestand groter dan 10<sup>-10</sup> s, dan wordt van een isomere toestand gesproken.
 
Alle [[Atoom|atomen]], ongeacht de elementsoort, met Z protonen en N neutronen behoren tot éénzelfde nuclide. Een atoom wordt echter niet alleen gekenmerkt door het aantal positieve ladingen van zijn kern (en dus ook het aantal negatieve [[elektron]]en rondom de kern), maar ook door de [[Atoommassa|massa]] van de kern. Nucliden met een gelijk [[massagetal]] worden [[Isobaar (kernfysica)|isobaren]] genoemd. [[Isotoon (kernfysica)|Isotonen]] zijn nucliden met een gelijk aantal neutronen, maar een verschillend aantal protonen. Er bestaan ongeveer 275 stabiele nucliden; ongeveer 2200 nucliden zijn [[Radioactiviteit|radioactief]] en [[Radioactief verval|vervallen]] dus naar stabielere nucliden.
 
== Nuclide versus isotoop ==