Beleg van Toulon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: oc:Sèti de Tolon (1793)
AGL (overleg | bijdragen)
minder hoofdletters
Regel 21:
 
== Bezet van Toulon ==
Na de arrestatie van [[Girondijnen|Girondijnsegirondijnse]] afgevaardigden op [[31 mei]] 1793 volgde een serie opstanden in [[Lyon]], [[Avignon]], [[Nîmes]] en [[Marseille]]. In Toulon verdreven de Girondijnse rebellen de [[Jakobijnen|Jakobijnsejakobijnse]] factie, maar werden spoedig aan de kant gezet door de royalisten, die in de meerderheid waren. Op [[1 oktober]] hees de royalistische leider Baron d’Imbert de Franse koninklijke vlag in Toulon en riep de jonge [[Lodewijk XVII van Frankrijk|LouisLodewijk XVII]] uit tot koning van Frankrijk. De royalisten vroegen steun aan de geallieerden, die een leger van 13.000 Britse, Spaanse, Napelse en Piedmontese troepen zonden.
 
== Het beleg ==
Franse revolutionaire troepen onder bevel van Generaalgeneraal [[Jean François Carteaux|Carteaux]] namen al snel de steden Avignon en Marseille weer in en trokken daarna op naar Toulon, waar ze zich voegden bij de 6.000 manschappen van het ''Armée d'Italie'' (onder bevel van Generaal [[Jean François Cornu de La Poype|Lapoype]]) en 3.000 marinesoldaten.
 
De jonge artilleriekapitein Napoleon Bonaparte bedacht het plan om de forten van l'Eguilette en Balaguier in te nemen, en zo de kleine haven en grote haven van Toulon van elkaar af te snijden. Dit zou de aanvoer van goederen naar de geallieerde troepen in Toulon onmogelijk maken. Carteaux, weifelend, stuurde slechts een klein detachement, dat op [[22 september]] zonder succes probeerde de forten in te nemen. De geallieerden bouwden hierop een nieuw fort, Fort Mulgrave, ondersteund door drie kleinere forten, Saint-Phillipe, Saint- Côme en Saint-Charles. Deze schijnbaar ondoordringbare reeks forten werd door de Britten "Klein Gibraltar" genoemd.