National Park Service: verschil tussen versies

Oorspronkelijk werden de nationale parken en monumenten afzonderlijk beheerd, onder het toezicht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De roep om een onafhankelijk agentschap dat die gebieden zou beheren werd geleid door [[Stephen Mather]], een zakenman en natuurbeschermer, en J. Horace McFarland. Met de hulp van journalist [[Robert Sterling Yard]] organiseerden zij een publiciteitscampagne bij het ministerie. Ze schreven verschillende artikels waarin ze de landschappen in de parken en de mogelijkheden voor onderwijs en recreatie aanhaalden. De campagne bleek succesvol en op 25 augustus [[1916]] gaf president [[Woodrow Wilson]] zijn goedkeuring voor de oprichting van de National Park Service. Stephen Mather werd de eerste directeur van het nieuwe agentschap.

 

President [[Herbert Hoover]] ondertekende op 3 maart [[1933]] de ''Reorganization Act'', een wet die de president de toestemming gaf om de uitvoerende macht van de Amerikaanse overheid te hervormen. Het was de volgende president, [[Franklin Delano Roosevelt]], die er later dat jaar voor het eerst gebruik van maakte. Roosevelt zorgde ervoor dat de historische sites van de [[Amerikaanse Burgeroorlog]], die tot dan door het [[United States Department of War|ministerie van Oorlog]] beheerd werden, onder de jurisdictie van de National Park Service kwamen. Tegelijkertijd werden ook de nationale monumenten, daarvoor een onderdeel van het [[United States Department of Agriculture|ministerie van Landbouw]], en de parken in en rond de hoofdstad aan de National Park Service toegewezen.