Congreveraket: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 21:
De Britten waren in aanraking gekomen met raketwapens tijdens de oorlogen tussen de [[Britse Oost-Indische Compagnie]] en het Indiase koninkrijk [[koninkrijk Mysore|Mysore]]. De Indiërs maakten hierbij gebruik van massale raketwapenaanvallen om infanterietroepen. Bij het begin van het [[Beleg van Srirangapatna (1792)|beleg van Srirangapatna]] in 1792 werden tot wel 2000 raketten tegelijkertijd afgevuurd op de Britse belegeraars.<ref name="Encyclopædia Britannica">"Rocket and missile", ''Encyclopædia Britannica'', 2008</ref>
[[Hyder Ali]], de feitelijke heerser van Mysore, ontwikkelde raketwapens bestaande uit een ijzeren cilinder van ongeveer 20 cm die buskruit bevatte. Dit was een grote verbetering op eerdere raketwapens, die niet van ijzer maar van papier gemaakt werden. De cilinder werd met leren riemen vastgebonden aan een lange stok van [[bamboe]]. De raketten hadden een bereik van ongeveer een kilometer. Op zich zelf hadden de raketten weinig kans om doel te raken, maar door duizenden raketten tegelijkertijd af te vuren konden ze een effectief wapen zijn, vooral tegen [[cavalerie]]troepen.
Hyder Ali's zoon [[Tipoe Sultan]] ontwikkelde deze technologie verder. Hij schreef een handleiding voor het gebruik van raketwapens, ''Fathul Mujahidin'', die raketeenheden genaamd ''cushoons'' voorschreef, elk bestaande uit 200 man. De handleiding gaf instructies in het bepalen van de juiste lanceringshoek, gebaseerd op de diameter van de cilinder en de afstand van het vijandelijk doel. Ook omschreef hij een orgelachtig apparaat waarmee tot 10 raketten tegelijkertijd afgevuurd konden worden. Sommige raketten waren brandbommen, andere waren gevormd als steekwapens met ijzeren of stalen punten op de bamboestok. Tipoe Sultan vergrootte het aantal reguliere raketwapentroepen van Mysore van 1200 naar 5000.<ref name="Encyclopædia Britannica" />
| |||