Theodore Dalrymple: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
Theodore Dalrymple is een schrijver van essays, (beschouwende) reisverhalen en satirische fictie. Het merendeel van zijn werk bestaat uit essays. Een voorbeeld is het boek ''Drugs, de mythes en de leugens''. Daarin betoogt hij dat vrijwel alle gangbare ideeën over drugs en drugsverslaving fout zijn, wat leidt tot een hulpverleningsindustrie en medicatiepraktijk die voor alle betrokkenen - vooral voor de verslaafden - funest is. Tevens analyseert hij de intellectuele oorsprong van het romantische waas dat volgens hem is opgetrokken rond het gebruik van 'geestverruimende middelen'. Hij heeft twee fictieve verhalen geschreven: ''So little done'' (''De filantroop'') en ''Filosofa's Rebublic''. In het satirische ''De filantroop'' laat hij een seriemoordenaar aan het woord die met hulp van het door Dalrymple bestreden collectivistische, links-liberale gedachtegoed aannemelijk maakt dat hij een weldoener der mensheid is. Met ''Filosofa's Republic'' heeft hij een satire geschreven op het bewind van [[Julius Nyerere]], destijds president van Tanzania. Hij heeft daarnaast enkele reisverslagen gepubliceerd: ''Coups and Cocaine: Two Journeys in South America'', ''Zanzibar to Timbuktu'', ''The Wilder Shores of Marx: Journeys in a Vanishing World'', ''Monrovia Mon Amour: A Visit to Liberia''.
 
Zijn bekendste werken zijn ''[[Leven aan de onderkant]]'' en ''Beschaving of wat er van over is''. Deze boeken zijn een overdenking van zijn ervaringen met patiënten in Britse achterstandswijken. In Nederland is Dalrymple 'ontdekt' door [[Chris Rutenfrans]], [[criminologie|criminoloog]] en destijds [[redacteur]] bij [[Trouw (krant)|Trouw]]. In 2004 vertaalde Rutenfrans samen met [[Yoram Stein]] het eerste boek dat in het Nederlands verscheen: ''[[Leven aan de onderkant]]''.
 
Het werk van Dalrymple vindt weerklank in Nederland, België de [[Scandinavië|Scandinavische]] landen en Amerika, maar veel minder in Groot-Brittannië. Er is ook kritiek; Dalrymples critici verwijten hem een pessimist te zijn, een [[misantroop]] die zijn patiënten en de hulpverleners door het slijk haalt. Een Nederlandstalig boek dat het oeuvre van Dalrymple kritisch bespreekt is 'Bedrogen door de elite?', onder redactie van Jelle Zeedijk en Paulus van Bortel.