Afgezonken tunnel: verschil tussen versies

De tunnelconstructie bestaat uit geprefabriceerde losse afzinkelementen[[Caisson|afzinkelement]]en, gemaakt op een bouwdok en gesleept (over het water) naar de bouwplaats. Hier worden de elementen stuk voor stuk afgezonken.

[[Bestand:Kennedytunnel.jpg|thumb|right|225px|BinneninIn de [[Kennedytunnel]] onder de [[Schelde (rivier)|Schelde]] inte [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] ]]

Tegenwoordig wordt een derde methode algemeen toegepast. Hierbij wordt ernaar gestreefd te voorkomen dat tijdens het uitharden van het beton de temperatuur oploopt als gevolg van de chemische reacties die plaatsvinden. Ten eerste wordt zo min mogelijk cement gebruikt, omdat dit het deel is van de mortel dat de chemische reacties veroorzaakt, en daarmee ook de temperatuurstijging. Bij beton voor tunnelbouw wordt 275 [[kilogram]] [[Cement (bouwmateriaal)|cement]] per kubieke meter gebruikt, terwijl bij andere constructies 325 kilogram gebruikelijk is. Een belangrijkere maatregel is echter het koelen van het uithardende beton door in de wand stalen buizen van 2½ centimeter op te nemen, waardoor koud water wordt gepompt tijdens het uitharden, dat nadat het de warmte heeft opgenomen van het beton, naar een koelaggregaat gevoerd wordt, en vervolgens met de juiste begintemperatuur weer door het uithardende beton gepompt wordt. De eerste tunnel waarbij deze methode werd toegepast waren de caissons[[caisson]]s voor de metro in [[Amsterdam]] (hoewel deze tunnel niet volgens de afzinkmethode gebouwd is). Deze methode leidt tot duidelijke financiële besparingen, en wordt daarom tegenwoordig algemeen toegepast.