Skipiste: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
of een familie piste. |
foto's |
||
Regel 1:
[[
[[Bestand:Green piste Bissac in Flaine.jpg|thumb|250px|Bordje van een [[groene piste]] in [[Flaine]], [[Frankrijk]]]]
[[Bestand:Red piste Fred in Flaine.jpg|thumb|250px|Bordje ter aanduiding van een [[rode piste]]]]
Een '''skipiste''' of '''piste''' is een gemarkeerde zone waarin men kan [[skiën]] in een [[skigebied]]. Meestal heeft men met [[piste-onderhoudsmachine]]s de [[sneeuw]] bewerkt of samengedrukt zodat een redelijk veilige, stabiele sneeuwmantel ontstaat waarop men zonder veel problemen kan skiën. Buiten de pistemarkering kan de kans op [[lawine]]s vele malen groter zijn.
Regel 9 ⟶ 10:
Op skipistes vormen zich meestal hobbels, waar de skiërs remmen om een bocht te maken. Deze hobbels heten buckels. Een piste met veel van dergelijke buckels heet een buckelpiste. Buckel is in het [[Engels]] mogul. Wanneer zich eenmaal buckels hebben gevormd zullen ze in stand blijven en zelfs groeien omdat skiërs op de reeds gevormde sporen om de buckels heen skiën, en daarbij de sporen steeds dieper maken. Buckels maken het skiën moeilijker. Daarom zal men ze opzettelijk in stand houden op moeilijker pistes en wegwerken op plaatsen waar ze ongewenst of gevaarlijk zijn.
== Pistekleuren ==
Pistes hebben een verschillende moeilijkheidsgraad. Die is in belangrijke mate afhankelijk van de breedte en de hellingsgraad van de piste.
Voor voetgangerspaden gebruikt men dikwijls gele aanduidingen.
* Geen kleur of [[wit]]: babypistes, gewoonlijk de piste waarop de skischool met de kleuters een skicrèche organiseert, of met de jongste kinderen de eerste lesjes houdt of een familie piste.
* [[Groene piste|Groen]]: Dit is de gemakkelijkste piste. Hierin zitten enkele korte hellingen maar in het algemeen is dit een platte piste. Sommige groene pistes worden aangeduid met een groen-gele aanduiding, dat wijst erop dat de men de piste moet delen met voetgangers.
* [[Blauwe piste|Blauw]]: Dit is de normale piste. Ze kan door iedere beginner genomen worden.
* [[Rode piste|Rood]]: Dit is een moeilijke piste. Iedere gevorderde skiër kan er gewoon af skiën.
* [[Zwarte piste|Zwart]]: Dit is een heel moeilijke piste. Niet elke recreatieve skiër komt hier op een normale manier vanaf.
* Soms gebruikt men ook gele aanduidingen voor pistes die wel gemarkeerd zijn, maar niet geprepareerd. In praktijk zijn deze pistes het moeilijkst en verraderlijkst, ook omdat onvolkomenheden niet worden verholpen.
Niet elk land gebruikt dezelfde normen bij het klasseren van zijn pistes. Zo lijkt het dat de pistes in [[Frankrijk]] nog 'rood' zijn als ze in Oostenrijk al 'zwart' zijn, als men alleen de gemiddelde hellingsgraad van de piste beschouwt. In de verschillende landen wordt niet alleen rekening gehouden met de gemiddelde hellingsgraad, maar ook de hoogste hellingsgraad, de breedte en de omgeving spelen een rol. Zo is een smalle piste op een richel (naast een steile val) gevaarlijker dan een brede piste naast een bos of andere façade van de berg. Passages waarbij de skiër een helling in 'schuss' moet nemen (recht omlaag langs de vallijn skiën) om aan de andere zijde de lichte helling op te kunnen zonder te moeten klimmen, maakt van de piste een moeilijker categorie dan een piste waarbij men bochten kan blijven maken tot de hellingsgraad vermindert. Uiteraard beïnvloeden het weer en de sneeuwcondities ook de moeilijkheidsgraad, zodat een zwarte piste een dag na sneeuwval en na preparatie makkelijker zal zijn dan een rode piste waarvan de sneeuw volledig platgeskied en verijsd is.
| |||