Elektriseermachine: verschil tussen versies

De eerste "moderne" elektriseermachine werd gemaakt door [[Otto von Guericke]] in de [[zeventiende eeuw]] die ook de [[Maagdenburger halve bollen]] introduceerde. Zijn eenvoudige apparaat bestond uit een bol van [[zwavel]] die door middel van een zwengel snel werd rondgedraaid. Als dan iemand zijn handen op de bol legde werd deze door de wrijving elektrisch geladen. Latere modellen gebruikten glazen bollen of glazen schijven. Met deze elektriseermachines was het voor het eerst mogelijk om [[elektrische lading]] doelbewust te manipuleren. Een grote verbetering was de uitvinding van de eerste [[condensator]] om lading in op te slaan: de [[Leidse fles]]. In de [[18e eeuw]] werden de machines steeds groter en een van de grootste die ooit gebouwd is, de machine van [[Martinus van Marum]], kan men heden nog bezichtigen in [[Teylers Museum]] te [[Haarlem]]. De lading die hiermee geproduceerd kan worden is zo groot, door de opslag in een hele batterij Leidse flessen, dat deze bij ontlading absoluut ''dodelijk'' voor mensen is. Volgens een waarschijnlijk 'apocriefe' anekdote heeftbracht menkoning ter[[Lodewijk demonstratieNapoleon]] eenseen bezoek aan van Marum en onder indruk van de machine wilde hij het effect van statische electriciteit op een [[stiervan (rundvee)|os]]zijn gedoodsoldaten metuitproberen. Dat wist van Marum te voorkomen door voor te stellen om de ontladingmachine uit te proberen op een koe, die gelijk doodging toen de machine aangezet werd.