S-Video: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k spelling conform Van Dale |
+kopjes |
||
Regel 24:
'''Separate video''' of kortweg S-Video is een norm om videosignalen te transporteren, waarbij de kwaliteit ten opzichte van de normale [[composiet video|video]]-verbinding is verbeterd. Deze norm is voor het eerst geïntroduceerd in [[Japan]] in 1987.
== Beeld ==
Separate video bereikt de betere kwaliteit door de kleurinformatie ([[chrominantie]]) over een aparte geleider te versturen (separate = gescheiden). Daarom wordt er van een vierpolige [[Mini-DIN]]-plug gebruikgemaakt. Het videosignaal met de helderheids- ([[luminantie]]) en [[synchronisatie]]-informatie (zwart-witbeeld dus) wordt over een tweede geleider verstuurd. Beide signalen worden afgesloten met 75 Ohm en hebben een aparte [[Aarding|massa]]-aansluiting. Ook de beide [[coax]]iale verbindingen in de gebruikte kabel dienen een impedantie van 75 Ohm te hebben.
In de [[scart]]-plug wordt in dit geval pin 13 (rood, van de R-, G- en B-signalen) opgeofferd om het chrominantiesignaal te kunnen herbergen.
S-Video-kabels worden tegenwoordig veel gebruikt om een [[personal computer]] aan te sluiten op een televisie. Indien de televisie geen directe S-Video-aansluiting heeft, kan gebruik worden gemaakt van een verloopstekker naar scart.
== Geluid == Omdat S-Video geen geluid "meeneemt", dient er van de computer nog een aparte kabel aangesloten te worden op de televisie. Hiervoor kan meestal een verloopstekker van mini-[[Klink (stopcontact)|jack]] naar een rood-witte [[tulpstekker]] worden gebruikt. ==Externe links==
| |||