Jozef van Hövell van Wezeveld en Westerflier: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jarii94 (overleg | bijdragen)
Webnetprof (overleg | bijdragen)
verzet
Regel 2:
 
Hij werd geboren in de [[Rooms-katholieke Kerk|katholieke]] [[Adel (klasse)|adel]]lijke familie [[Van Hövell]] als zoon van de gourverneur [[Eduard Otto Joseph Maria van Hövell tot Westerflier]]. Hij slaagde voor zijn kandidaatsexamen rechten maar werd in de [[Tweede Wereldoorlog]] door de Duitse bezetter gevangengenomen en weggevoerd. Een week voor zijn 26e verjaardag overleed hij in het [[concentratiekamp]] [[Neuengamme]].
 
==Verzet==
Tot de actieve verzetsstrijders bij het [[Nijmeegsch Studenten Corps]] behoorde Jozef van Hövell van Wezeveld en Westerflier. Hij ging direct na het uitbreken van de oorlog in het verzet. Hij wist verscheidene sabotage-acties uit te voeren met de zogenaamde 'stamleden' (leden die direct vanaf het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in het verzet waren gegaan). Hij vormde samen met enkele burgers o.a. [[CS-6]] (ook bekend als 'de groep Fredericks'). Door zijn inspanningen sloot het Nijmeegsch Studenten Corps zich aan bij de in 1940 opgerichte [[Nederlandse Studenten Federatie]], waarvan het ab Actiaat bij het Leidsch Studenten Corps lag. Een van de eerste daden was het verspreiden van de Protestbrief aan het college van Secretarissen-Generaal. Deze brief werd in Amsterdam gedrukt, maar werd vooral ook bekend door de publicatie in het Corpsorgaan VOX Carolina. In 1941 ging de NSF echter ter ziele om in 1942 opgevolgd te worden door de [[Raad van Negen]]. Dit was het studentenorgaan van de Universiteiten en de Poly-Technische Hogeschool Delft. Door de inspanningen van Hövell van Wezeveld en Westerflier werd bijvoorbeeld de [[Loyaliteitsverklaring]] van 1943 maar door 0,1% van Nijmeegse studenten ondertekend. In Delft tekende circa 25% van de studenten.
 
==Arrestatie==
Op 28 maart 1944 werd hij gearresteerd en overgebracht naar het 'Oranjehotel', de strafgevangenis te Scheveningen. Op moment van zijn arrestatie was hij onderdeel van het Studentenverzetsblad De Geus (geleid door de broers Drion) en districtsvertegenwoordiger in het Nationaal Comité van Verzet. Op 4 januari 1945 overleed hij in Neuengamme door uitputting. Op 7 mei 1946 kreeg hij postuum het Verzetskruis uitgereikt.
 
Van Hövell van Wezeveld en Westerflier was een van de drieënnegentig verzetsstrijders aan wie postuum het [[Verzetskruis]] werd toegekend, de op een na hoogste Nederlandse onderscheiding.