Bertulf (kanselier van Vlaanderen): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
cat |
|||
Regel 10:
De familie van de Errembaults of Erembalden, van oorsprong een bescheiden familie uit [[Veurne]], was er dus door hard werken en ambitie, ook wel door intriges en valse streken, in geslaagd een prominente plaats in het graafschap Vlaanderen te veroveren. Ze kregen echter, omwille van hun steeds toenemende macht en hun clanvorming heel wat tegenwind. Er werd vooral geklaagd over hun hardvochtigheid tegen minder bedeelden.
De Errembaults hadden een zwakke plek die ze angstvallig verborgen hielden maar die door hun vijanden werd publiek gemaakt. Ze waren namelijk 'horigen' of 'lijfeigenen', dit wil zeggen dat ze nog steeds, volgens het vroeg-middeleeuwse gewoonterecht, geen vrije burgers waren geworden maar afhankelijk bleven van en onderworpen aan een heer, in dit geval aan de graaf van Vlaanderen. Dit hield in dat ze een aantal zaken niet konden doen zonder de toestemming van die heer (trouwen bijvoorbeeld of hogere ambten bekleden) en dat bij hun overlijden de heer hun wettige erfgenaam was. Dit zwaard van
Hun vijanden begonnen hier een middel in te zien om de verdere opgang van de clan af te remmen en vonden hiervoor gehoor bij de graaf van Vlaanderen, [[Karel de Goede]] die besloot de Errembaults uit verantwoordelijke functies te weren. De eerste die zou worden op zij geschoven was de leider van de clan, proost van Sint-Donaas en kanselier van Vlaanderen, Bertulf. De Errembaults zagen het gevaar op hen afkomen en vonden slechts één middel om het af te weren: de graaf moest uit de weg worden geruimd en een nieuwe, hen beter gezinde opvolger, moest door hun toedoen worden aangesteld. Een ideaal moment leek het onbewaakte tijdstip te zijn waarop de graaf een kerkdienst kwam bijwonen. Zo werd dan een Brugse 'moord in de kathedraal' gepleegd op 2 maart 1127.
| |||