Amsterdamsche Wisselbank: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
tekst ingevoegd vanuit Wisselbank/herschikking |
|||
Regel 6:
== Werkwijze ==
In de wisselbank werd zowel geld getaxeerd als ingewisseld tegen edelmetaal. Later konden handelaren ook zelf rekeningen openen, en konden er girale betalingen worden verricht naar andere wisselkantoren in het buitenland. Hierbij werd in [[Wissel (bankdocument)|briefwissels]] vastgelegd aan wie, op welk moment, en
Bij de vroegere Amsterdamsche Wisselbank werden papieren [[wissel (bankdocument)|wissels]] gedekt door de reserves, en werden [[overeenkomst|transactie]]s zonder [[muntgeld]] mogelijk gemaakt. Naar verluidt werd een honderdprocentsdekking gegarandeerd, waartoe een grote voorraad edelmetaal werd aangehouden. Met de toename van de [[welvaart]] in bijvoorbeeld Amsterdam is vanaf de tweede helft van de 17e eeuw deze voorraad ook steeds verder toegenomen. Dit heeft tot diep in de 18e eeuw voortgeduurd.<ref>Antoine Everard d' Ailly, Antoine Everard d' Ailly (1947). ''Zeven eeuwen Amsterdam: De achttiende en de negentiende eeuw''. p.81</ref>
Regel 12:
De Wisselbank had een grote staf van ambtenaren. Tot [[1686]] waren er drie commissarissen, daarna vier. Het waren vaak oud-schepenen en vroedschapleden. Twee van de commissarissen moesten dagelijks op het kantoor aanwezig zijn. Zij hadden het toezicht over vier boekhouders, die samen twee klerken en één kamerknecht hadden, vier contraboekhouders, drie ontvangers met samen één knecht, bodes en een essayeur. Laatstgenoemde was een belangrijk figuur. In de ''assaykamer'' deed hij onderzoek naar het gehalte van specie en materiaal. Meestal kocht hij ook het edelmetaal in en bestelde hij bij de muntmeester bepaalde geldspeciën.
Elk van de boekhouders had zijn eigen specifieke taak; de eerste nam de schriftelijke opdrachten tot betaling in ontvangst, de tweede hield het journaal bij, de derde het balansboek en de vierde het grootboek.
==Betekenis==
| |||