Amsterdamsche Wisselbank: verschil tussen versies

Van grote betekenis was de bepaling, dat alle wissels van minimaal zeshonderd gulden te Amsterdam getrokken en verhandeld, of elders getrokken en te Amsterdam betaalbaar, via de Wisselbank moesten worden betaald. Vooral door deze bepaling werd de Wisselbank de algemene kassier van de Amsterdamse handel. De Wisselbank had al snel het vertrouwen bij de burgerij. De stad was namelijk zelf aansprakelijk voor de [[deposito]]’s en de gedeponeerde gelden konden niet in beslag worden genomen. Daarnaast waren de verleende diensten door de wisselbank gratis of goedkoop. De winst kwam dan ook hoofdzakelijk voort uit het handelen met edelmetaal. Dit was overigens officieel door de staat verboden.

 

 

De Wisselbank had een grote staf van ambtenaren. Tot [[1686]] waren er drie commissarissen, daarna vier. Het waren vaak oud-schepenen en vroedschapleden. Twee van de commissarissen moesten dagelijks op het kantoor aanwezig zijn. Zij hadden het toezicht over vier boekhouders, die samen twee klerken en één kamerknecht hadden, vier contraboekhouders, drie ontvangers met samen één knecht, bodes en een essayeur. Laatstgenoemde was een belangrijk figuur. In de ''assaykamer'' deed hij onderzoek naar het gehalte van specie en materiaal. Meestal kocht hij ook het edelmetaal in en bestelde hij bij de muntmeester bepaalde geldspeciën.

In [[1794]] kwam naar buiten dat de Amsterdamse Wisselbank voor miljoenen guldens illegaal blanco krediet had verstrekt aan de [[Vereenigde Oostindische Compagnie|VOC]] en de stad Amsterdam. Dat was het begin van de val van de bank en in [[1820]] sloot de bank voorgoed de deuren. De sluiting van de bank was ook het zichtbare bewijs dat Amsterdam niet meer het financiële centrum was van de wereld.

 

==Canon van Amsterdam==

* De Wisselbank is venster nummer 11 van de [[Canon van Amsterdam]].